Στη λογοτεχνία και αργότερα στον κινηματογράφο υπάρχουν οι λεγόμενοι θετικοί και αρνητικοί ήρωες. Το πρόσημο μπαίνει ανάλογα με τις κυρίαρχες αξίες, μοντέλα συμπεριφοράς και την επίδραση που έχουν οι πράξεις τους. Πολλές φορές ο αρνητικός ήρωας ήταν και ο πιο γοητευτικός. Ο αντικομφορμισμός, η «αλητεία», ο παράδοξος τρόπος της σκέψης τους και οι παράτολμες πράξεις τους, δημιουργούσαν το κράμα μιας ζωής που έχει υψηλό φόρο πολυτελείας και δεν είναι για όλους.
Οι αρνητικοί ήρωες όταν χάνουν τη γοητεία τους, όταν θαμπώνει η γυαλάδα του διαφορετικού, όταν απομυθοποιείται η τόλμη, η ελεύθερη ορμή τους, μετατρέπονται σε αποδιοπομπαίους τράγους. Βλέπεις μόνο την καταστροφή που αφήνουν πίσω τους, τα κατάγματα που επιφέρουν επάνω στις ζωές άλλων ανθρώπων, γίνονται εκείνοι που λατρεύεις πια να μισείς. Τους φορτώνεις τα δικά τους «εγκλήματα» και άλλα τόσα από το αρχείο των ανεξιχνίαστων. Είναι αστείο σε έναν κόσμο τόσο πολύπλοκο με άπειρες αλληλεπιδράσεις να πιστεύεις πως ένας μόνο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει την Ιστορία. Μπορεί να γίνει η αφορμή, η θρυαλλίδα, αλλά σε έναν κόσμο που έχει ήδη αλλάξει, απλά δεν το έχουμε ακόμη αποδεχθεί και ομολογήσει.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
