Οι σκηνές της βίαιης κατάληψης του αμερικανικού ναού της δημοκρατίας μάς σόκαραν όλους, όμως δεν μας εξέπληξαν: τουλάχιστον εκείνους που παρακολουθούν τα καμώματα του Ντόναλντ Τραμπ στα τέσσερα χρόνια της προεδρίας του. Η ανταρσία εναντίον των θεσμών υπαγορεύτηκε από τον απερχόμενο πρόεδρο με κομπάρσους τους πιστούς οπαδούς του και συμπαραγωγούς τα περιθωριακά ακροδεξιά δίκτυα καθώς και ορισμένους βουλευτές και γερουσιαστές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Ο άνθρωπος που επαίρεται ότι είναι ο πιο… σοφός και εξαιρετικός πολιτικός και που στο κομοδίνο του είχε το βιβλίο του Χίτλερ, «Ο Αγών μου» (σύμφωνα με την πρώην σύζυγό του, Ιβάνα), περιφρονούσε δημοκρατικούς ηγέτες, ενώ αντίθετα εκτιμούσε ιδιαίτερα μόνο αυταρχικούς αρχηγούς (δικτάτορες), όπως ο Πούτιν, ο Ερντογάν, ο πρόεδρος της Βραζιλίας Μπολσονάρο, ο πρόεδρος της Β. Κορέας Κιμ Γιονγκ-ουν. Τον τελευταίο αποκαλούσε «ισόβιο πρόεδρο», ζηλεύοντάς τον ίσως για την ιδιότητά του αυτή, αν ερμηνεύουμε σωστά την παρακάτω φράση του (σύμφωνα με δημοσιογράφο του «Spiegel»): «Ισως θα έπρεπε κάποτε να δοκιμάσουμε και εμείς αυτό», δηλαδή το να είναι κανείς ισόβιος πρόεδρος…
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.