Η ένταξη της Ελλάδαςστο ΕυρωπαϊκόΣχέδιο

Στην Ευρώπη, η Ιστορία δεν αποτελεί μόνο την πρώτη ύλη για εφιάλτες και τραύματα, αλλά και για το όραμα ενός κοινού ειρηνικού μέλλοντος. Προκειμένου όμως να ξεπεράσουμε τούτη την ιστορία βίας, χρειάζεται να τη γνωρίζουμε και να την αποδεχόμαστε, αντλώντας από αυτή κοινά πρότυπα και μέσα που θα μας φανούν χρήσιμα σε σημερινές και μελλοντικές προκλήσεις, υποστηρίζει εύστοχα η γερμανίδα καθηγήτρια Αλάιντα Aσμαν στο βιβλίο της «Το Ευρωπαϊκό όνειρο. Τέσσερα διδάγματα από την Ιστορία» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2022).
Σήμερα, η ευρωπαϊκή ενοποίηση σηματοδοτεί πρωτίστως την ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο, που δοκιμάστηκε τόσο σκληρά στη διάρκεια του 20ού αιώνα και ξαναδοκιμάζεται με τον πόλεμο στην Ουκρανία που προκάλεσε η ρωσική εισβολή. Η ευρωπαϊκή ενοποιητική διαδικασία σημαίνει όμως και ένα πρότυπο ανάπτυξης μοναδικό στον κόσμο, που συνδυάζει κάποιες πολιτικές αλληλεγγύης με αντικειμενικό σκοπό μια ανάπτυξη που πρέπει να συμμεριζόμαστε όλοι.

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς σήμερα την Ευρώπη χωρίς την Ευρωπαϊκή Ενωση. Και είναι πιο δύσκολο να φανταστεί κανείς την Ελλάδα εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αν επιχειρούσαμε μια σύντομη αλλά χρήσιμη αναδρομή στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, θα συναντούσαμε εκείνες τις πολιτικές προσωπικότητες που τις χαρακτήριζε ο εξωστρεφής πατριωτισμός και συνέδεσαν τη χώρα μας με το Ευρωπαϊκό Σχέδιο. Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που υπέβαλε αίτηση σύνδεσης στην ΕΟΚ το 1959 (κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή). Κορυφαία προσωπικότητα που υπηρέτησε το ευρωπαϊκό όραμα και τη θέση της Ελλάδας σε αυτό, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ξεχωρίζει για τον ιστορικό ρόλο του και την καθοριστική συμβολή του στην ένταξη στην ΕΟΚ με την υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης στο Ζάππειο Μέγαρο στις 28 Μαΐου του 1979. Πρωταγωνιστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ είχε ο πρέσβης και γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών εκείνη την κρίσιμη περίοδο Βύρων Θεοδωρόπουλος.