Ηελληνική επιστημονική κοινότητα παρακολουθούσε με έντονο ενδιαφέρον τις εξελίξεις που έφερε η ατομική βόμβα και από την πρώτη στιγμή τάχθηκε υπέρ της ειρηνικής χρήσης της πυρηνικής τεχνολογίας, καθώς διέκρινε τα μεγάλα οφέλη που υποσχόταν για την ανθρωπότητα. Αν ξεφυλλίσει κανείς τις ελληνικές εφημερίδες της εποχής, θα εισπράξει το πνεύμα των ημερών: «Η εφεύρεσις υπερβαίνει εις την πραγματικότητα και τα θαύματα ακόμη της φαντασίας του Ιουλίου Βερν»· «το βάρος της εκτελέσεως του έργου αυτού αποτελεί ένα των μεγαλυτέρων θριάμβων του ανθρωπίνου πνεύματος»· «δεν αποκλείεται να πρόκειται για έναν εντελώς καινούργιο δρόμο που δεν έχει καμία σχέση με τις προβλέψεις μας». Προέβλεπαν «μηχανές που χωρίς καμία τροφοδότηση θα μπορούν να δουλεύουν όσα χρόνια θέλουμε»· ότι διά της ατομικής ενέργειας «θα είναι δυνατόν ν’ αντικατασταθούν αι καύσιμοι ύλαι […] να γίνουν ταξίδια εις την σελήνην και τα μεγάλα υπερωκεάνια να κινηθούν με μικρούς αντιδραστήρας»· ότι το ατομικό αεροπλάνο σύντομα θα γινόταν πραγματικότητα και με την απεριόριστη ενέργειά του θα μπορούσε να ταξιδεύει με την ταχύτητα του ήχου· ότι «το καταπληκτικότερον όπλον του κόσμου» θα έκανε τις μηχανές εσωτερικής καύσης να «ανήκουν εντός δέκα ετών εις την ιστορίαν».
Ακολούθησε ένας οργασμός ιδεών και προβλέψεων. Στις αρχές του 1946, ο καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Καίσαρ Αλεξόπουλος εξέφραζε την ελπίδα του σχετικά με την ατομική ενέργεια ότι «γρήγορα αι κολοσσιαίαι αυταί ποσότητες ενεργείας» θα ετίθεντο «εις την εξυπηρέτησιν της ανθρωπότητος δι’ ειρηνικούς και παραγωγικούς σκοπούς, ανυψώνουσαι το βιωτικόν επίπεδον και συντελούσαι ούτω εις την ευτυχίαν των λαών». Μάλιστα, ήταν θέμα χρόνου να διερευνηθεί η δυνατότητα χρήσης της ατομικής ενέργειας για την παραγωγή ηλεκτρισμού. Χαρακτηριστική ήταν η δημόσια συζήτηση μεταξύ του καθηγητή του ΕΜΠ και μετέπειτα διοικητή της ΔΕΗ Γιώργου Πεζόπουλου με τον κορυφαίο μηχανικό της εποχής Ευθύμιο Μαλαγαρδή, οι οποίοι είχαν συμμετάσχει στην πρώτη επιτροπή του υπουργείου Συγκοινωνιών για την ανασυγκρότηση του ενεργειακού κύκλου της χώρας. Ούτε είναι τυχαίο ότι η πρώτη διάλεξη που διοργανώθηκε στον Πολυτεχνικό Σύλλογο του ΕΜΠ, έπειτα από πέντε χρόνια απραξίας λόγω της Κατοχής, τον Ιούλιο του 1947, αφορούσε την ατομική ενέργεια – δόθηκε από τον καθηγητή Φυσικοχημείας του ΕΜΠ Προκόπιο Ζαχαριά.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
