Τι είναι αυτό που κάνει ένα κομμάτι της Αριστεράς, σημαντικό, να στέκεται με αμφιθυμία απέναντι στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, να καταδικάζει εξίσου «δύο ιμπεριαλισμούς» και να συντάσσει λίστα όλων των αποτρόπαιων παρεμβάσεων του ΝΑΤΟ προκειμένου να σχετικοποιήσει τη βαρβαρότητα του Πούτιν;
Η αμφιθυμία της Αριστεράς απέναντι στη ρωσική θηριωδία δεν είναι ελληνική ιδιαιτερότητα. Και δεν υπάρχει ενιαία ελληνική αριστερή αφήγηση. Προφανώς δεν έχει την ίδια ακαμψία ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ, ούτε όλοι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Ομως, υπάρχουν κοινά στοιχεία στη βάση της ανάλυσης, με πρώτο ανάμεσά τους τη δυσπιστία απέναντι στο ΝΑΤΟ που, πέρα από όλα τα άλλα, δεν προστατεύει τη χώρα μας που είναι μέλος του από τις απειλές άλλου μέλους, της Τουρκίας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
