Η Ελλάδα είναι μια από της χώρες της Δύσης που συμμετείχαν στον Πόλεμο της Κορέας, τη δεύτερη περίπτωση που ο Ψυχρός Πόλεμος έγινε θερμός. Ο μεγαλύτερος όγκος των δυνάμεων των Ηνωμένων Εθνών στην Κορέα αποτελούνταν από Αμερικανούς (50,3%, τον Ιούλιο του 1953), με δεύτερους τους Νοτιοκορεάτες (40,1%). Οι υπόλοιποι, μη Κορεάτες, ήταν λιγότερο από 10% του συνόλου των στρατευμάτων του ΟΗΕ. Απέναντί τους ήταν Βορειοκορεάτες και Κινέζοι, με την υποστήριξη (φανερή ή συγκαλυμμένη) της Σοβιετικής Ενωσης.
Οι λόγοι συμμετοχής της Ελλάδας στον πόλεμο ήταν απλοί: Η ασφάλεια (κυρίως έναντι των βορείων γειτόνων της χώρας, του «Παραπετάσματος», όπως συχνά ονομαζόταν τότε) αποτελούσε πάγια επιθυμία της πλειοψηφίας των πολιτικών της Ελλάδας· σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κατανοήσουμε την ελληνική συμμετοχή στην Kορέα. Η ένταξη στην Ατλαντική Συμμαχία σήμαινε ότι αν η χώρα δεχόταν επίθεση από τους βόρειους γείτονές της, θα είχε αυτόματα την υποστήριξη της Ατλαντικής Συμμαχίας. Αυτόματη υποστήριξη δεν είχε υπάρξει ποτέ στην ελληνική ιστορία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
