Σήµερα ψηφίζουµε και η εκλογική προσφορά δυστυχώς – και µε τις θεσµικές αγωνίες που προέκυψαν µε την υπόθεση των υποκλοπών – δεν δίνει µεγάλα περιθώρια επιλογής σε όσους επιθυµούν να στηρίξουν µια βιώσιµη δηµοκρατική επιλογή ανάταξης της χώρας, εµπέδωσης της κοινωνικής συνύπαρξης και εµβάθυνσης της ευρωπαϊκής δηµοκρατικής ταυτότητάς της. Αν µη τι άλλο, µετά από την υπερδεκαετή περιπέτεια της χρεοκοπίας, των µνηµονίων, των ριζοσπαστικών-λαϊκιστικών πειραµατισµών, η χώρα έχει ξαναβρεί τον δρόµο της σύγκλισης µε τον σύγχρονο κόσµο.
Τούτο βέβαια δεν σηµαίνει ούτε την οριστική υπέρβαση των εθνικών µας αρχαϊσµών ούτε κάποια ανοσία σε παλιούς και σύγχρονους κινδύνους. Η καταστροφή των Τεµπών είναι, π.χ., µια περίπτωση όπου σύγχρονοι κίνδυνοι και αρχαϊκά συστήµατα θα συναντηθούν µε τον πιο τραγικό τρόπο. Μα και αλλιώς αν το δούµε, η συµµετοχή στον σύγχρονο κόσµο είναι συµµετοχή και στα προβλήµατα αυτού του κόσµου. Τον προηγούµενο µήνα από αυτήν εδώ τη στήλη προσπαθήσαµε να εισαγάγουµε το ζήτηµα της απαξίας της εργασίας στον σύγχρονο καπιταλισµό µέσα στην ελληνική υποπερίπτωση. Σήµερα αξίζει να σκεφτούµε έναν δεύτερο κύβο συµπύκνωσης των προβληµάτων που αντιµετωπίζουν οι σύγχρονες κοινωνίες. Που δεν είναι άλλα από αυτά που σχετίζονται µε την κοινωνική διάσταση του χώρου και τις ανισότητες που παράγονται από τις αλλαγές που συντελούνται στις πραγµατικές επικράτειες της ζωής µας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
