Η αξιολόγηση στην κοινωνία και στη ζωή μας

Παρά τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζει στη ζωή μας η έννοια της αξιολόγησης, φαίνεται πως αυτή αντιμετωπίζεται με ένα πνεύμα επιφυλακτικότητας και καχυποψίας. Η αξιολόγηση συνδέεται και συνδυάζεται, θεωρητικά και πρακτικά, με την εκάστοτε κρίση, αποτίμηση και αντίστοιχη επιλογή, στην οποία οδηγούμαστε, για αυτό που θεωρούμε ως το δέον και το επιβαλλόμενο να πραγματοποιηθεί, καθώς κρίνουμε και πιστεύουμε ότι διαθέτει τα περισσότερα πλεονεκτήματα. Η καθημερινότητά μας από την πολύ μικρή ηλικία είναι συνυφασμένη με αξιολογικές κρίσεις, οι οποίες, στην ουσία, προσδιορίζουν την επαγγελματική και κοινωνική διαδρομή μας. Προβαίνουμε σε θετικές ή αρνητικές αξιολογήσεις και επιλογές, με βάση ένα διευρυμένο αξιολογικό πλαίσιο αρχών και ενδιαφερόντων, θέτοντας και υπηρετώντας συγκεκριμένους στόχους και συγκεκριμένες επιδιώξεις. Αξιολογούμε τα προσόντα που διαθέτουμε, αξιολογούμε τις απαιτήσεις κάθε αντίστοιχης θέσης που διεκδικούμε, με βάση πάντα κατατεθειμένες προϋποθέσεις. Κατά αντίστοιχο τρόπο ενδιαφερόμαστε να αποκτούμε προσόντα και εφόδια ώστε σε κάθε μελλοντική διεκδίκηση και αντίστοιχη αξιολογική κρίση να είμαστε έτοιμοι όσο γίνεται καλύτερα και πληρέστερα για την επιτυχή έκβαση του κάθε εγχειρήματος.

Σε καθημερινή βάση, άμεσα ή έμμεσα, αξιολογούμε αυτό που κάνουμε ή προσδοκούμε, διαπιστώνουμε τις δυνατότητες, τις ελλείψεις και τις αδυναμίες, βελτιωνόμαστε ή προσπαθούμε να βελτιωθούμε, γινόμαστε καλύτεροι, αποφεύγουμε τις αστοχίες, ακολουθούμε μία θετική και ανοδική πορεία μέσα από μία διαρκή διαδικασία αξιολόγησης και αυτοαξιολόγησης πεπραγμένων και στόχων. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα όταν γινόμαστε αποδέκτες θετικών αξιολογικών κρίσεων. Ασφαλώς, η αξιολόγηση αφορά και αναφέρεται σε μεμονωμένα άτομα, σε ομάδες και οργανισμούς, στην κοινωνία ολόκληρη. Γεννάται, ωστόσο, το ερώτημα για τους λόγους που οδηγούν σε επιφυλάξεις ή πιθανόν και σε μία αρνητική στάση απέναντι στην αξιολόγηση από μία μεγαλύτερη ή μικρότερη ομάδα της κοινωνίας μας.