Από τη συνολική απουσία πληροφοριών σχετικά με την εσωτερική κατάσταση στην Τουρκία σε κοινωνικοπολιτικό αλλά και οικονομικό επίπεδο των προηγούμενων δεκαετιών στη δημόσια σφαίρα έχουμε περάσει πλέον στην ακατάσχετη παροχή πληροφοριών δίχως όμως σύνδεση αυτών με το διεθνοπολιτικό γίγνεσθαι.
Το διεθνές σύστημα βρίσκεται σε φάση νέων μεταβλητών αλλά όχι σε φάση αλλαγής των υφιστάμενων πολικοτήτων που διέπουν τη λειτουργία του. Οπως έχω ήδη συζητήσει και σε άλλες δημόσιες τοποθετήσεις μου, ο πολυπολικός χαρακτήρας του διεθνούς συστήματος ενδυναμώνεται με την έλευση της πανδημίας COVID-19, δίνοντας την ευκαιρία σε κράτη όπως η Ιαπωνία ή η Ινδία με ρόλο στις ευρύτερες ιατρικές ή τεχνολογικές εξελίξεις να ενταχθούν στο club των ισχυρών με διακριτό ρόλο και παρουσία. Είναι δεδομένο ότι η Τουρκία όχι μόνο απουσιάζει από αυτή τη διαδικασία ωρίμανσης του πολυπολισμού αλλά δείχνει ότι έχει αποδεχθεί τον ρόλο του Ιανού, αυτόν του κράτους-μέλους του ΝΑΤΟ αλλά με δεδομένες τις στενές σχέσεις εξάρτησης, οικονομικής κυρίως, από τη Ρωσία και το Κατάρ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
