Ηαπορρύθμιση, η ρευστότητα και ο κατακερματισμός φαίνεται πως αποτελούν ένα είδος πολιτικής νεωτερικότητας του 21ου αιώνα. Ολοένα και συχνότερα οι εκλογές στις δυτικού τύπου δημοκρατίες διεξάγονται πρόωρα και δεν οδηγούν σε σταθερές κυβερνήσεις. Η σχέση των πολιτών με τα παραδοσιακά κόμματα περνά βαθιά κρίση, με το 78% να δηλώνει στο Ευρωβαρόμετρο ότι δεν τα εμπιστεύεται. Ως αποτέλεσμα, νέα κόμματα, νέα πολιτικά κινήματα, νέοι – μη πολιτικοί – σχηματισμοί δεν διαμορφώνουν μόνο συνθήκες ρήξης με το παρελθόν, αλλά τείνουν να δημιουργήσουν ένα νέο πολιτικό πλαίσιο.
Η επέλαση του λαϊκισμού, η έξαρση του εθνικισμού, η θεοποίηση του αντισυστημισμού, η απαξίωση των παραδοσιακών ιδεολογιών, η αδυναμία πολιτικής συνεννόησης επιφέρουν δυσκολία σχηματισμού κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών και τελικά αντίστοιχη δυσκολία διακυβέρνησης συνθέτοντας ένα περιβάλλον δυσκυβερνησίας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
