«Την ώρα που οι μετοχές της εταιρίας διαπραγματεύονται σε υψηλές τιμές, στους εκμεταλλευόμενους από την εταιρία υποβόσκει η ελπίδα για συμμετοχή. Και οι φίλοι τους δεν αργούν. Αμεσα το επικοινωνούν σε όλους. Θέλουν συνεχώς να συνδράμουν στην προσπάθεια ενεργούς συμμετοχής των εργαζομένων στα κέρδη της επιχείρησης και μάλιστα αρχής γενομένης από αύριο».
Αν διαβάζοντας την παραπάνω παράγραφο δεν αισθανθήκατε ενοχλήσεις στο στομάχι (για γλωσσικούς, όχι ιδεολογικούς, λόγους) να το κοιτάξετε. Γιατί οι μετοχές μπορεί να τυγχάνουν διαπραγμάτευσης αλλά οι ίδιες δεν διαπραγματεύονται τίποτα. Γιατί οι εκμεταλλευόμενοι είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται κάτι ή κάποιους. Εκμεταλλευόμενοι δεν είναι αυτοί που υφίστανται εκμετάλλευση (συνειρμικά θυμάμαι το – άσχετο – ανέκδοτο ότι στον καπιταλισμό ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο ενώ στον σοσιαλισμό το αντίστροφο).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
