Εχω απόλυτη συνείδηση πως όλα είναι εύκολα για τους «προπονητές του καναπέ», όπως και τους «στρατάρχες του καφενείου», οι οποίοι από την άνεση του καθίσματός τους κραυγάζουν «δεξιότερα, Κουροπάτκιν». Αλλωστε στο επίπεδο των θεωρητικών αρχών, «στον Παράδεισο των εννοιών», όπως έλεγε ο Στάμλερ, όλα είναι εύκολα και πάντως πολύ ευκολότερα απ’ ό,τι στη – συχνά κολασμένη και φλεγόμενη – πολιτική, κοινωνική, οικονομική ή/και υγειονομική πραγματικότητα.
Δεν μπορώ, ωστόσο, να μην επισημάνω πως η καθολική οιονεί ποινικοποίηση – και μάλιστα με ανά μήνα ανανεούμενη ποινή – μιας ατομικής επιλογής, όπως είναι ο μη εμβολιασμός, οδηγεί σε κάποια κάμψη των βασικών αξιών και προταγμάτων του φιλελεύθερου κράτους. Πάντα βέβαια επί θεωρητικού επιπέδου.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
