Κριτική αλλά και θετικά σχόλια συγκέντρωσε η ενδιάμεση έκθεση του «Σχεδίου Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία» της επιτροπής Πισσαρίδη. Θα προσθέσω στη συζήτηση ένα ακόμα στοιχείο που δεν φαίνεται να απασχόλησε ούτε τους υποστηρικτές ούτε τους πολέμιους της έκθεσης, την απουσία σημαντικών πτυχών της κοινωνικής πολιτικής της ΕΕ, που μάλιστα έφερε εμφατικά στο προσκήνιο η πρόσφατη υγειονομική κρίση. 5 + 1 είναι τα σημεία στα οποία η Εκθεση φαίνεται να έχει υποβαθμίσει το γεγονός ότι για την ΕΕ η ανάπτυξη δεν νοείται μόνον ως οικονομική μεγέθυνση, αλλά και ως κοινωνική συνοχή, και τα δύο αναπόσπαστα πλέον στοιχεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης:
Στο πρώτο κεφάλαιο τα «Κύρια χαρακτηριστικά και τάσεις της ελληνικής οικονομίας» και συγκεκριμένα στις «τάσεις στα βασικά οικονομικά μεγέθη», το «κοινωνικό κράτος» περιλαμβάνει βέβαια αναφορές στα μεγέθη της ανεργίας, στον κίνδυνο της φτώχειας, στην ιδιωτική δαπάνη για την υγεία και τις περιφερειακές ανισότητες. Ομως, θα έπρεπε να περιλαμβάνει «βασικά οικονομικά μεγέθη» και τις κοινωνικές δαπάνες για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, τις συντάξεις, τις κοινωνικές υποδομές και τις υπηρεσίες φροντίδας παιδιών, αναπήρων, ηλικιωμένων κ.λπ., δηλαδή το σύνολο των κοινωνικών δαπανών, όπως ορίζονται τόσο σε διεθνές επίπεδο (ΟΗΕ) όσο και σε ευρωπαϊκό (ΕΕ).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
