Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που, όπως κι εγώ, θεωρούμε τη Μουσική την υψηλότερη τέχνη και κορωνίδα της την Οπερα, που είναι η πιο ποικίλη, πολύπλοκη και επιβλητική μορφή της. Ο Χρήστος Λαμπράκης υπήρξε λάτρης της Οπερας και υπηρέτης της Μουσικής. Οραματίστηκε την Ελλάδα να δημιουργεί έργα μεγάλης πολιτιστικής αξίας, ανάλογα εκείνων των λοιπών ευρωπαϊκών κρατών και έδωσε την ψυχή και τις δυνάμεις του στην υλοποίηση αυτού του οράματος. Εκανε το τεράστιο έργο να αναδείξει την κλασική μουσική και την όπερα στον τόπο μας. Προσέφερε στην πόλη την Αθηνών το διάσημο πια Μέγαρο Μουσικής Αθηνών – «Megaron» διεθνώς – με τις πολλαπλές μουσικές αίθουσές του και τις πολλαπλές χρήσεις του. Εδωσε στην πόλη την «καρδιά» της και επέβαλε η καρδιά αυτή να χτυπάει μουσικά.
Στις αίθουσες του Μεγάρου Μουσικής ακούστηκαν άγνωστα, μέχρι τότε, έργα, παρουσιάστηκαν όπερες για πρώτη φορά στην Ελλάδα, δόθηκαν παραγγελίες για νέα οπερατικά και συμφωνικά έργα, πρωτοεμφανίστηκαν δεκάδες νέοι ταλαντούχοι μουσικοί και τραγουδιστές. Παρουσιάστηκαν οι μεγαλύτερες ορχήστρες του κόσμου, οι πιο διάσημοι αρχιμουσικοί, σολίστες, μονωδοί και τα καλύτερα μουσικά σχήματα. Πολύ γρήγορα η φήμη του Μεγάρου ξεπέρασε τα σύνορα και έφτασε σαν άνεμος πολιτισμού παντού.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
