Οβραδύς ρυθμός της καθημερινότητας έσπαγε μαγικά τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας. Μια κινητικότητα αθόρυβη διαπερνούσε τον μικρό τόπο, που έμοιαζε να τον απομακρύνει από τον συνηθισμένο περίκλειστο εαυτό του. Αν και εξωτερικά μια παύση κέρδιζε την ατμόσφαιρα, η έντονη συνομιλία μεταξύ των ανθρώπων δυνάμωνε, σαν ζωηρός λόγος επισκεπτών που πλησίαζαν.
Η Κυριακή των Βαΐων σήμαινε την έλευση. Στις αυλές των σεμνών ναών του Νότου, ήταν η έναρξη του πασχαλινού εορτασμού. Η πρωινή συνάντηση εκεί θα διατηρούσε σε όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα την ευλογία του ερχόμενου. Ολα επρόκειτο να συντελεσθούν μπροστά στην κεντρική θύρα της εκκλησίας. Ο υψωμένος Επιτάφιος και το υψωμένο αναστάσιμο φως.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
