Στο προηγούμενο κείμενό μου στις «Νέες Εποχές» («Το Σοσιαλδημοκρατικό Παράδοξο», 4/7) έγραφα ότι σχεδόν όλοι οι δρώντες στην πολιτική σφαίρα στην εποχή της πανδημίας (εμφανίζονται να) έχουν γίνει κεντροαριστεροί, σοσιαλδημοκράτες υπερασπιζόμενοι τον κοινωνικό ρόλο του κράτους, τις αυξημένες δαπάνες, κ.λπ. Σε τέτοιο σημείο που και ο έλληνας πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης να ερωτάται σε συνέντευξή του («Καθημερινή», 4/7) «αισθάνεστε ότι η πανδημία σάς έχει κάνει κεντροαριστερό;». «Θα μείνω προοδευτικός φιλελεύθερος κεντροδεξιός πολιτικός» απαντά ο πρωθυπουργός. Ωστόσο αμέσως μετά διατυπώνει μια από τις κεντρικές θέσεις της σοσιαλδημοκρατίας.
Λέγει συγκεκριμένα: «Η εκπαίδευση παραμένει και θα παραμένει, πιστεύω, ο μεγάλος ιμάντας κοινωνικής κινητικότητας. Η δωρεάν δημόσια εκπαίδευση είναι αυτό που θα δώσει τη δυνατότητα σε ένα παιδί που προέρχεται από μια φτωχή οικογένεια τελικά να ζήσει μια ζωή καλύτερη από αυτή των γονιών του».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
