Στις 6 Φεβρουαρίου 1922 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το «Ελεύθερον Βήµα». Κάτω από τον τίτλο αναγραφόταν «Μεγάλη καθηµερινή πολιτική και οικονοµική εφηµερίς».
Ηταν µια συγκυρία κρίσιµη για τη χώρα. Μπαίναμε στον Μεσοπόλεµο. Ο εκθρονισµένος Κωνσταντίνος είχε επιστρέψει στον θρόνο µετά την πολιτική αλλαγή και το δηµοψήφισµα του 1920. Η µικρασιατική εκστρατεία κατέρρεε και µόλις σε οκτώ µήνες από την έκδοση της εφηµερίδας θα είχε ολοκληρωθεί η καταστροφή. Στην πρώτη σελίδα του πρώτου φύλλου του «Ελευθέρου Βήµατος» υπήρχε σε πλαίσιο µια µικρή διακήρυξη αρχών της νέας εφηµερίδας µε τίτλο «Τι θα επιδιώξωµεν». Ξεκινούσε τονίζοντας ότι «Πρόγραµµα του «Ελευθέρου Βήµατος» είναι το πρόγραµµα του Κόµµατος των Φιλελευθέρων, εις το οποίο ανήκουν οι ιδρυταί και οι συνεργάται του». Καθαρά πράγµατα. Ισως ξενίζει σήµερα µια εφηµερίδα να δηλώνει ότι πρόγραµµά της είναι το πρόγραµµα ενός κόµµατος. Αλλά αυτό ήταν το πνεύµα εκείνης της ταραγµένης και πολωµένης εποχής. Ως ιδρυτές αναγράφονταν κορυφαία πολιτικά πρόσωπα του «βενιζελισµού» (Αλ. Καραπάνος, Γ. Ρούσσος, Αλ. Διοµήδης, Εµ. Τσουδερός, Γ. Εξηντάρης, Κ. Ρέντης) και φυσικά ο δηµοσιογράφος Δηµήτριος Λαµπράκης, ο οποίος ανέλαβε και διευθυντής.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
