Ο ρόλος του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ είναι θεμελιώδης για την κατοχύρωση στην πράξη των ατομικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών σε αυτή τη χώρα, αλλά και για την ίδια τη λειτουργία της αμερικανικής δημοκρατίας. Καθώς αποτελείται από εννέα μόνο μέλη, κάθε αποχώρηση προκαλεί συζητήσεις για τον ρόλο του αποχωρούντος στη διαμόρφωση της νομολογίας του δικαστηρίου και τις συνέπειες της απουσίας του. Η αποτίμηση του έργου του αποχωρούντος δικαστή, της συμβολής του στη λειτουργία του δικαστηρίου, της σημασίας των απόψεών του και της επίδρασής τους στη διαμόρφωση των θέσεων του δικαστηρίου συνήθως περιορίζεται μεταξύ των ειδικών.
Στην περίπτωση της απώλειας της Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπουργκ τα πράγματα εμφανίζονται κάπως διαφορετικά. Για πολλές ημέρες και σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, εντός και εκτός ΗΠΑ, η συζήτηση επικεντρώθηκε στην προσωπικότητά της, στη σταδιοδρομία της ως νομικού, τόσο πριν όσο και μετά τον διορισμό της στο Ανώτατο Δικαστήριο, αλλά και στη γενικότερη πορεία της ζωής της. Οχι τόσο λόγω του γεγονότος ότι ήταν η πρώτη γυναίκα που διορίστηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο. Κυρίως λόγω των προοδευτικών από κάθε άποψη θέσεων, τις οποίες με σταθερότητα και ισχυρή επιχειρηματολογία υποστήριζε και πριν ακόμη διοριστεί στο Ανώτατο Δικαστήριο το 1993 από τον πρόεδρο Κλίντον.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
