Τα «Εφτά λεπτά ψυχής» είναι ένα ντοκιμαντέρ που γύρισε ο γνωστός ηθοποιός και ερασιτέχνης μαραθωνοδρόμος Πάνος Βλάχος. Παρουσιάστηκε στις εφετινές «Νύχτες πρεμιέρας» και καταπιάνεται με ένα από τα θολά γεγονότα της νεότερης ιστορίας μας, τη νίκη του Σπύρου Λούη στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896. Μια νίκη που εκείνη την εποχή λειτούργησε ως μια αναγκαία νίκη. (Ή μήπως αναγκαστική;) Εχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί πολλά, όποιος έχει παρακολουθήσει το θέμα το πιθανότερο είναι πως θα έχει καταλήξει πως ο Λούης δεν κέρδισε ποτέ τον Μαραθώνιο, τουλάχιστον όχι κανονικά. Ωστόσο αυτά είναι εικασίες.
Στο ντοκιμαντέρ ακούγονται όλες οι απόψεις. Ανθρώπων σαν τον υπερμαραθωνοδρόμο Γιάννη Κούρο που πιστεύει πως ο Λούης κέρδισε με το σπαθί του, τη θέληση και την ψυχή του εκείνη την κούρσα, αλλά και απόψεις άλλων, ελλήνων και ξένων ειδημόνων που το αποκλείουν βασιζόμενοι σε κάποια μάλλον αντικειμενικά προβλήματα που είχε ο Λούης, τα οποία δεν τον καθιστούσαν ικανό να κερδίσει μια τέτοια κούρσα. Ενα επιχείρημα είναι πως δεν είναι δυνατόν κάποιος – και μάλιστα ερασιτέχνης ή καλύτερα μη αθλητής – να τρέξει δύο μαραθωνίους σε πέντε ημέρες (ο πρώτος ήταν ο αγώνας κατάταξης για να αποφασιστεί ποιοι Ελληνες θα εκπροσωπήσουν τη χώρα), και μάλιστα στον δεύτερο να κάνει εξωπραγματικό χρόνο και 20 ολόκληρα λεπτά λιγότερα από τον πρώτο αγώνα. Ορισμένοι όμως θεωρούν πως αυτό είναι κάτι ιδιαίτερα ασυνήθιστο αλλά όχι απίθανο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
