Οι αμερικανορωσικές συνομιλίες στη Γενεύη επιβεβαίωσαν τον κεντρικό ρόλο που εξακολουθεί να παίζει η Μόσχα στο εξελισσόμενο διεθνές σύστημα. Ωστόσο, η αμερικανική εξωτερική πολιτική έναντι της Ρωσίας έχει πέσει συχνά θύμα των ιδεολογικών αγκυλώσεων που υπάρχουν στο κατεστημένο της Ουάσιγκτον. Πολλοί αμερικανοί πολιτικοί, διπλωμάτες και στρατιωτικοί συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τη Ρωσία σαν μια παρακμάζουσα δύναμη.
Πράγματι, τη δεκαετία του 1990, η μετασοβιετική Ρωσία βρέθηκε μπροστά μια πολυεπίπεδη κρίση που οδήγησε σε γεωπολιτική υποχώρηση. Στα μάτια πολλών δυτικών, ο πρώτος πόλεμος στην Τσετσενία (1994-1996), η κατάρρευση του χρηματιστηρίου της Μόσχας το 1998 και η αδυναμία του Κρεμλίνου να σταματήσει τον Νατοϊκό βομβαρδισμό της Σερβίας το 1999 έδειχναν τη μετεξέλιξη της Ρωσίας από υπερδύναμης σε μεσαία περιφερειακή δύναμη. Ηταν η εποχή της αμερικανικής ηγεμονίας που τροφοδοτούσε το φιλελεύθερο όραμα για το «τέλος της Ιστορίας».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
