Διοικητική Δικαιοσύνη και καθυστερήσεις: Μύθος ή πραγματικότητα;

Μια διαδεδομένη άποψη στο ευρύ κοινό είναι ότι η Δικαιοσύνη καθυστερεί. Πρόσφατα μάλιστα, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Παν. Πικραμμένος το είπε παραστατικά: «Δεν μπορεί να πηγαίνουν οι άλλοι με 1.000 και η Δικαιοσύνη με 100». Πέρα από το ότι δεν γνωρίζω πολλούς τομείς του κρατικού μηχανισμού που να υπερέχουν σε ποσοτική και ποιοτική απόδοση της Δικαιοσύνης, η αλήθεια είναι ότι υφίστανται καθυστερήσεις και τα παράπονα των πολιτών είναι, σε μεγάλο βαθμό, δικαιολογημένα. Ποια είναι όμως η σημερινή εικόνα της Δικαιοσύνης και ποια η προσδοκώμενη εξέλιξη των πραγμάτων; Ποιες είναι οι επιβαλλόμενες ενέργειες για την επίλυση του προβλήματος και ποιοι οι λόγοι που δυσχεραίνουν την όλη κατάσταση; Σε αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να δώσουμε απαντήσεις, με βάση την εμπειρία μας μετά από 24 χρόνια υπηρεσίας στον πρώτο και δεύτερο βαθμό της Διοικητικής Δικαιοσύνης (Διοικητικά Πρωτοδικεία Αθηνών, Βόλου, Κέρκυρας και Μυτιλήνης και Διοικητικά Εφετεία Ιωαννίνων και Αθηνών), όπου γνωρίζουμε σε μεγάλο βαθμό την υπάρχουσα κατάσταση.

Πρώτα από όλα, ο χρόνος προσδιορισμού μιας υπόθεσης στα Διοικητικά Δικαστήρια (συζήτησης στο ακροατήριο μετά την κατάθεση στη Γραμματεία) έχει μειωθεί, σε σχέση με το παρελθόν, θεαματικά. Οι υποθέσεις που δικάζονται δηλαδή σήμερα (έτος 2021) έχουν μέσο όρο κατάθεσης το έτος 2020 (στα πιο πολλά περιφερειακά Δικαστήρια ήδη δικάζονται υποθέσεις και του 2021). Ακόμα και στο ιδιαίτερα επιβαρυμένο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών με 18.592 εκκρεμείς υποθέσεις προς προσδιορισμό, οι παλαιότερες εξ αυτών ανάγονται στο έτος 2019, δηλαδή κάτω από την τριετία που έχει τεθεί ως όριο ευλόγου χρόνου έκδοσης των αποφάσεων από τη νομολογία του Δικαστηρίου του Στρασβούργου (ΕΔΔΑ). Δεν απαιτούνται λοιπόν «5 έτη» για εκδίκαση στον πρώτο βαθμό και «3 έτη» στον δεύτερο, όπως διαβάζουμε, ενίοτε, ανακριβώς στον Τύπο. Ο δε μέσος όρος έκδοσης μιας απόφασης μεσαίας δυσκολίας κυμαίνεται μεταξύ 4-6 μηνών, όπως προκύπτει από τα πανελλαδικά στατιστικά στοιχεία των Δικαστηρίων μας, με ελάχιστες εξαιρέσεις που δεν αλλοιώνουν τη γενική εικόνα.