Η χώρα μας και ο κόσμος ολόκληρος εδώ και έναν χρόνο βιώνουν μια πρωτόγνωρη κατάσταση εξαιτίας της πανδημίας. Μια κατάσταση με δυσμενείς συνέπειες σε όλους σχεδόν τους τομείς της κοινωνίας και της οικονομίας, σε άλλους περισσότερο και σε άλλους λιγότερο. Αυτό, όμως, που οφείλει να κάνει μια δημοκρατική κοινωνία, όπως η δική μας, είναι να ιεραρχεί ορθά τους τομείς εκείνους και τα αγαθά που οφείλει να προστατέψει πρωτίστως, μετά βεβαίως το ύψιστο αγαθό της ζωής και της υγείας. Δυστυχώς στην Ελλάδα η Δικαιοσύνη βρίσκεται εδώ και έναν χρόνο «διασωληνωμένη» εξαιτίας της πανδημίας, καθώς ζώσες (πέραν μιας ανάπαυλας λίγων μηνών) είναι μόνο οι απολύτως ζωτικές λειτουργίες της. Η επικαιρότητα εστιάζεται κάθε φορά στην επαναλειτουργία οποιουδήποτε άλλου τομέα, πλην της Δικαιοσύνης. Ακόμα και τα κομμωτήρια (χωρίς καμία διάθεση υποτίμησής τους) ιεραρχούνται πολύ υψηλότερα από τα δικαστήρια. Η άλλοτε κοινή παραδοχή ότι πρώτο προαπαιτούμενο του πολιτισμού είναι η Δικαιοσύνη (Σ. Φρόιντ) φαίνεται να μην αντικατοπτρίζει πλέον τις αξίες-ανάγκες μας σήμερα και αυτό είναι ένα συμπέρασμα που πρέπει να μας προβληματίσει πάρα πολύ το επόμενο διάστημα, όταν με το καλό εξέλθουμε του σκοτεινού τούνελ της πανδημίας.
Βεβαίως η εικόνα δεν είναι ίδια στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, στις οποίες από τον Μάιο και μετά η Δικαιοσύνη άρχισε να λειτουργεί ξανά παντού, μέχρι και σήμερα, ασφαλώς με τα αναγκαία μέτρα και τις έκτακτες ρυθμίσεις που απαιτούνταν για την ασφαλέστερη λειτουργία της. Αντιθέτως στη χώρα μας η Δικαιοσύνη αντιμετωπίστηκε περίπου ως μια ακόμα δημόσια υπηρεσία και όχι ως μια από τις τρεις, αλληλένδετες, λειτουργίες της δημοκρατίας. Η ανάγκη, όμως, επίλυσης των διαφορών και ικανοποίησης του συνταγματικού δικαιώματος πρόσβασης στη Δικαιοσύνη δεν μπορεί να υποβιβάζεται στο επίπεδο μιας διεκπεραιωτικής λειτουργίας του Δημοσίου. Ανωμαλία στη λειτουργία της Δικαιοσύνης συνιστά αυτομάτως και ανωμαλία λειτουργίας της πολιτείας, της δημοκρατίας, που δεν μπορεί να επιτρέπεται σε τέτοια έκταση και για τόσο μακρύ χρονικό διάστημα. Οπως δεν σταμάτησε λόγω της πανδημίας η λειτουργία της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, έτσι δεν έπρεπε να σταματήσει και η λειτουργία της Δικαιοσύνης, η ανάγκη συνέχισης της οποίας έχει επισημανθεί επανειλημμένως τόσο από τους δικηγορικούς συλλόγους της χώρας μας όσο και από το Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Δικηγορικών Συλλόγων (CCBE).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
