Δεκαήμερο στο Φιέζολε
Πρέπει να γίνει πηγή έμπνευσης, δημιουργική δύναμη ο λοιμός που ζούμε, επέμενε ο Βοκκάκιος: ο προ-προ-προ-πάππος μου Τζοβάνι Βοκκάκιο έγραψε το «Δεκαήμερο» με αφορμή τη Μαύρη Πανώλη του 1348· όχι μόνο δεν ήταν ένα από τα εκατό εκατομμύρια θύματά της, αλλά κέρδισε την αθανασία // Nevermore, Nevermore, άρχισε τον χαβά του ο Μπούφος· του πέταξα την παντόφλα μου, σημάδευα την κεφάλα του, άπλωσε τα φτερά του και την έπιασε σαν τερματοφύλακας. // Τι εννοείς Βοκκάκιε; // Θα διαλέξουμε όμορφο μέρος, σαν το ειδυλλιακό Φιέζολε έξω από τη Φλωρεντία, θα κλειστούμε εκεί και θα λέμε ιστορίες. Και θα βγούμε όταν θα έχει περάσει ο COVID-19. // Ποιοι θα κλειστούμε; // Τρεις άνδρες και επτά γυναίκες, έτσι είχε γίνει τότε. Και κάθε βράδυ έλεγε καθένας από μια ιστορία – δέκα επί δέκα, εκατό ιστορίες έχει το «Δεκαήμερο» του παππού Τζοβάνι. Αν μείνουμε έναν μήνα, τριάντα επί δέκα, τριακόσιες ιστορίες, σαν της Χαλιμάς σχεδόν! // Μήπως είναι πιο απλό να βάλουμε το Netflix ή τη Nova; Εχουμε και το Mega, που είναι τζάμπα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
