Ετοιμαζόμουν να κλείσω αυτή την άχαρη συζήτηση σχετικά με τη διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας στα Σχολεία μας, όταν διάβασα την ετήσια έκθεση της Κομισιόν για την κατάσταση της καθόλου ελληνικής παιδείας. Αυτό λοιπόν που μάθαμε, αγκαλά πολλοί το γνωρίζαμε, αλλά κάναμε τους ανήξερους, είναι ότι οι έλληνες μαθητές υστερούν στην ανάγνωση σε ποσοστό 27,3%, έναντι 19,7% του ευρωπαϊκού μέσου όρου! Το 2009 το αντίστοιχο ποσοστό των ελλήνων μαθητών που υστερούσαν στην ανάγνωση ήταν κάπως καλύτερο από το σημερινό: 21,3%. Αφού λοιπόν έτσι έχουν τα πράγματα (εκτός αν το καθ’ ύλην υπουργείο διαθέτει άλλα στοιχεία) τι να τα κάνουμε τα έρμα τα Αρχαία; Γενικά τα κλασικά Γράμματα. Τι μας χρειάζεται το «Τι τηνικάδε αφίξαι, ω Κρίτων;» ή το «Ω κοινόν αυτάδελφον Ισμήνης κάρα;».
Παραταύτα αν κάποιος θέτει ή ανακινεί ένα ζήτημα, και μάλιστα με δραματικό τόνο (όπως φοβάμαι ο δικός μου!), οφείλει να προτείνει τις δικές του λύσεις. Τις όποιες νομίζει ότι διαθέτει. Αλλιώς δεν έχει νόημα να λέμε και να ξαναλέμε πράγματα γενικά ή αόριστα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
