Αρχαία Ελληνικά: Χρεοκοπία ή κερδοφορία;

Το μακρινό 2004, χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων, το τότε υπουργείο Παιδείας, επί κυβερνήσεως ΝΔ, προέβαλε, ανάμεσα σε άλλες διακηρύξεις, την ανάγκη να ενισχυθεί η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών. Τα πρόσωπα του τότε υπουργείου, οι σύμβουλοι κ.λπ. δεν χρειάζεται να μνημονευτούν. «Κανείς δεν τους θυμάται. Δικαιοσύνη» όπως θα έλεγε και ο Σεφέρης. Μας ενδιαφέρει όμως το σχετικό δελτίο Τύπου του υπουργείου, ιδιαιτέρως κακογραμμένο και κακοσυνταγμένο, όπως έχουμε δείξει και άλλοτε: «Σύμφωνα με την κυρία υπουργό», έλεγε το δελτίο, «η ωφέλεια από την ενίσχυση των παρεχομένων γνώσεων της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θα είναι σημαντική στη χρήση (;) της καθομιλουμένης, καθώς αποτελεί καθημερινή πλέον διαπίστωση η μη ορθή χρήση (;) της γλώσσας, οι αδυναμίες στην έκφραση και η λεξιπενία». Βρίσκω το κείμενο αυτό ιδιαιτέρως δηλωτικό της γλωσσικής επάρκειας του συντάκτη του!

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω κατά πόσον η υποτιθέμενη τότε «ενίσχυση» της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών, είτε από μετάφραση, είτε στο πρωτότυπο, περιόρισε τη λεξιπενία και έκανε καλύτερα τα ελληνικά μας. Γνωρίζω όμως ότι από κυβέρνηση σε κυβέρνηση τα, όπως υποτίθεται, συντηρητικά Αρχαία Ελληνικά (και μαζί τα αντιλαϊκά Λατινικά) κατρακυλούν στο βάραθρο της ανυποληψίας. Το κυριότερο: στη θέση αυτών των αντιπαραγωγικών μαθημάτων βρέθηκε το μάθημα της άκρως παραγωγικής Κοινωνιολογίας. Αλλωστε μας ήρθε στο μεταξύ η χρεοκοπία (δεν φταίνε τα Αρχαία!), μας ήρθαν τα μνημόνια, ανέτειλε ο ΣΥΡΙΖΑ και μαζί έλαμψαν οι δύο γνωστοί υπουργοί της Παιδείας, οι κ.κ. Μπαλτάς και Γαβρόγλου. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο κ. Φίλης δεν φτούρησε πολύ. Μάλλον οι ουρανοί ήταν αντίθετοι στον διορισμό του…