Στο Συνέδριο του ΠαΣοΚ-Κινήματος Αλλαγής η αναφορά του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη σε ένα κόμμα αριστερό με σοσιαλδημοκρατικές αρχές είναι αυτό που λέμε «πιάνω τον ταύρο από τα κέρατα». Στη χώρα, κυρίως μετά το 2015-2019, για λόγους για τους οποίους κατ’ εξοχήν υπεύθυνος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, η οποιαδήποτε αναφορά στην Αριστερά άρχισε να γίνεται τοξική σχεδόν για τα δύο τρίτα των Ελλήνων. Ακόμη και για αυτούς που ψήφισαν το 1981 ΠαΣοΚ. Τότε είχαμε για πρώτη φορά την Αριστερά στην εξουσία στην Ελλάδα και όχι το 2015, όταν στην εξουσία ανήλθε μια άλλη Αριστερά σε συμμαχία με τη χειρότερη Ακροδεξιά (τη Χρυσή Αυγή τη θεωρούμε ναζιστικό μόρφωμα). Ακόμη και έτσι, όμως, ούτε το 2015 ανήλθε στην εξουσία η Αριστερά, έστω για δεύτερη φορά. Αυτό είχε ήδη συμβεί το 1996-2000.
Δεν «παίζουμε» εδώ το ποιος είναι πιο αριστερός. Κάτι τέτοιο είναι αδιάφορο για την ευρύτερη κοινωνία. Κάνουμε αυτή την ιστορική διαδρομή γιατί, παρά τη διαφορετική γνώμη της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά, πολλοί επιχείρησαν να επιβάλουν στη διευρυμένη με ανθρώπους από την Ανανεωτική Αριστερά και τις Κινήσεις Πολιτών παράταξή μας, κορμός της οποίας είναι το ΠαΣοΚ, απόψεις που έβλεπαν και βλέπουν τη σοσιαλδημοκρατία ως παράταξη του Κέντρου. Αυτοί συγχέουν την ταυτότητα των κεντρώων ψηφοφόρων με την ταυτότητα του κόμματος. Ετσι, αντί να γίνεται λόγος για την παράταξη που υποστηρίζει αριστερές λύσεις στα κέντρα των κοινωνιών, μέσα από τη συγκρότηση συμμαχιών των μεσαίων με τα κατώτερα στρώματα και την προοδευτική φιλελεύθερη διανόηση, γινόταν λόγος για κάποια μεσαία δύναμη ανάμεσα στη Δεξιά και στην Αριστερά. Οταν όμως δηλώνεις πως βρίσκεσαι στη μέση, φυσικό είναι να τραβάς σαν τον μαγνήτη ερωτήσεις του τύπου «με ποιον θα πας;». Και από εκεί ξεκινούν τα προβλήματα. Το ΠαΣοΚ- Κίνημα Αλλαγής δεν έχει τίποτα να φοβηθεί όταν δηλώνει την αριστερή δημοκρατική ταυτότητά του. Και έχει πολλά να χάσει κρυπτόμενο πίσω από ένα νεφελώδες Κέντρο. Ετσι ακριβώς παραδίδει τους κεντρώους πολίτες σε άλλον πολιτικό σχηματισμό. Στο χέρι μας είναι όχι μόνο να μη χάσουμε την αριστερή μας ταυτότητα, αλλά και να μη φοβόμαστε να την αναδεικνύουμε.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.