«Διεθνής υγειονομική κρίση». «Παγκόσμιο ολικό κοινωνικό γεγονός». «Παρατεταμένο στρες». Από τους χαρακτηρισμούς της πανδημίας λείπει η αναγνώριση ότι πρόκειται και για κατάσταση απωλειών. Οι δύο κυρίαρχες αντιδράσεις στην πανδημία – φόβος και θυμός – είναι μεταμφιέσεις του φόβου του θανάτου, της έσχατης απώλειας που προκαλεί ο ιός. Οι χιλιετίες της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους μάς προίκισαν με το πένθος, την αντίδραση στην απώλεια.
Αν ζούμε ένα «παγκόσμιο πείραμα», τότε μεταβλητές του είναι και η απώλεια και το πένθος. Οταν η οδύνη γίνεται Λόγος, μπορούμε να εξανθρωπίσουμε την αγριότητά της. Ας αναστοχαστούμε το θέμα αυτό με εστίαση στην ελληνική πραγματικότητα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
