«Διεθνής υγειονομική κρίση». «Παγκόσμιο ολικό κοινωνικό γεγονός». «Παρατεταμένο στρες». Από τους χαρακτηρισμούς της πανδημίας λείπει η αναγνώριση ότι πρόκειται και για κατάσταση απωλειών. Οι δύο κυρίαρχες αντιδράσεις στην πανδημία – φόβος και θυμός – είναι μεταμφιέσεις του φόβου του θανάτου, της έσχατης απώλειας που προκαλεί ο ιός. Οι χιλιετίες της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους μάς προίκισαν με το πένθος, την αντίδραση στην απώλεια.
Αν ζούμε ένα «παγκόσμιο πείραμα», τότε μεταβλητές του είναι και η απώλεια και το πένθος. Οταν η οδύνη γίνεται Λόγος, μπορούμε να εξανθρωπίσουμε την αγριότητά της. Ας αναστοχαστούμε το θέμα αυτό με εστίαση στην ελληνική πραγματικότητα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
