Αν τα σύνορα των αιώνων είναι κάποτε εξωφρενικώς συμβατικά – ενδίδοντας για μια ακόμα φορά στην ευκολία της σχολικής καθιέρωσης – ένα άλλο βιβλίο, από την ποιότητά του, έρχεται την αδιόρατη συνάντηση των χρόνων να αποκαταστήσει. Κατ’ ακρίβεια «των καιρών». Και των αισθητικών κλιμάτων.
Δεν εκτοπίζει τις περιόδους. Τις αλληλοδιοχετεύει έτσι ώστε «Η Τέχνη του 20ού αιώνα», η πιο ολική τέχνη, να αποκαλύπτεται στις ποικίλες συναντήσεις της με την κοινωνία. Και όλα αυτά υπό την εγγύηση της απαράμιλλης γνωστικής ευαισθησίας του Αλκη Χαραλαμπίδη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
