Η οικονομική κρίση χτύπησε ασύμμετρα και δυσανάλογα την Ελλάδα. Επληξε οικονομικά όλες τις κοινωνικές τάξεις, κλόνισε την εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος και στο πολιτικό σύστημα και έγινε η αιτία της αιματηρής διαρροής στο εξωτερικό σημαντικού ανθρώπινου κεφαλαίου υψηλού επιπέδου. Κυρίως, όμως, επηρέασε την ίδια την αυτοπεποίθησή μας και την πίστη μας στη συλλογική ικανότητα της κοινωνίας να παράγει και να αυτοδιορθώνεται.
Από την άλλη πλευρά, η κρίση διαμόρφωσε ένα ψυχολογικό πλαίσιο για να ξεπεράσουμε ορισμένες εμμονές και στερεότυπα. Ετσι, προέκυψε η συλλογική συνειδητοποίηση ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε παραδοχές οι οποίες εν μέρει επέτειναν την κρίση. Υπό μία έννοια, η αλλαγή αυτή συνιστά την επικράτηση του ορθού λόγου απέναντι στην αυταρέσκεια και στον λαϊκισμό, φαινόμενα στα οποία όλοι κάποια στιγμή υποκύψαμε.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
