Δεν γίνεται να μην είσαι με κανέναν όταν παρακολουθείς έναν αγώνα. Ακόμη κι αν παίζουν δύο ομάδες με τις οποίες δεν έχεις την παραμικρή σχέση, κάποια στιγμή – έστω και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού – ένα «θέλω» θα αρχίσει να φυτρώνει εκεί που πίστευες πως δεν υπάρχει κανένας σπόρος. Εκείνο το «θέλω να δω ένα καλό παιχνίδι και να νικήσει ο καλύτερος» είναι ένα ωραίο σχήμα το οποίο ακούγεται και ως κάτι υγιές, αλλά προσωπικά δεν μου έχει κρατήσει ποτέ μέχρι το τέλος ενός παιχνιδιού.
Πολλές είναι οι αφορμές που θα σε κάνουν στο τέλος να ευχαριστιέσαι ή να στενοχωριέσαι – από την εκτίμησή σου για το ποιος παίζει καλύτερα μέχρι προσωπικές αντιπάθειες ή συμπάθειες για κάποιους παίκτες – αλλά το θέμα είναι η αιτία. Και η αιτία είναι πως είμαστε φτιαγμένοι για να ταυτιζόμαστε. Οχι απαραίτητα να παίρνουμε θέση αλλά να ταυτιζόμαστε.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
