Η πανδημία ως συλλογικό τραύμα σημάδεψε το 2020. Τραύμα: από το ρήμα «τιτρώσκω» διαπερνώ, που υπαινίσσεται ότι μια σοβαρή βλάβη διαπερνά το προστατευτικό περίβλημα του ψυχισμού. Τραύμα: να χάνεις έναν οικείο, μητρικό τόπο που ίσως φαντασίωνες ότι έχεις. Να εξορίζεσαι από μια πατρίδα. Ο κόσμος σου να μεταμορφώνεται σε έναν άγνωστο κι επικίνδυνο τόπο. Πόσοι από εμάς δεν βιώνουν σήμερα την οδύνη μιας τέτοιας εμπειρίας;
Κληθήκαμε να εναρμονίσουμε αντιφατικές μεταξύ τους ανάγκες: Την ασφάλεια με την ελευθερία, τη δραματοποίηση με την άρνηση κινδύνου, την εγγύτητα με την απόσταση. Ισορροπίες τρόμου που απαιτούν ακροβατικούς κι επιδέξιους ελιγμούς. Δεν ήταν εύκολο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
