Στη διάρκεια των σαράντα χρόνων από την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ βιώσαμε γεγονότα και περιόδους ευρωπαϊκών κρίσεων που αμφισβήτησαν την ίδια την ιδέα της ενωμένης Ευρώπης, η οποία δυσκολεύτηκε – και ακόμη δυσκολεύεται – να δώσει ικανοποιητικές λύσεις σε ευρωπαϊκά προβλήματα, όπως η οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, που στην Ελλάδα τη βιώσαμε δραματικότερα από όλα τα κράτη-μέλη, οι εντεινόμενες κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες, το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα που δεν έπαψε ποτέ, η κρίση χρέους, η τρομοκρατία και, τέλος, η σημερινή κρίση της πανδημίας.
Τον τελευταίο χρόνο, με επιταχυντή την πανδημία, έχουν επιτευχθεί βήματα που πριν φάνταζαν αδιανόητα. Οπως η δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης, η έκδοση κοινού χρέους της ΕΕ με ισχυρό το σκέλος των επιχορηγήσεων και όχι μόνο των δανείων προς τα πιο αδύναμα κράτη-μέλη ή η αναστολή των δημοσιονομικών κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας έως και το τέλος του 2022.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
