Μια υπόθεση που ξετυλίγεται σαν κινηματογραφική ταινία ή σαν σίριαλ. Πρώην ζεν πρεμιέ και νυν ευρωβουλευτής καταγγέλλεται ότι άσκησε ωμή βία σε νέα και ωραία νομική σύμβουλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Σε μια προεκλογική περίοδο που βούλιαζε ήδη στην κοινοτοπία και στο δευτερεύον, η «υπόθεση Γεωργούλη» ανατάραξε με απρόσμενο τρόπο τον βυθό της ελληνικής κοινωνίας και εμφάνισε το τέρας που φωλιάζει στα σωθικά της, το οποίο δεν έχει πολιτικές αποχρώσεις. Είναι μαύρο, κατάμαυρο, και έχει απλώσει για τα καλά τα πλοκάμια του στο πολιτικό σύστημα.
Ο βιασμός είναι απεχθής, αλλά είναι ακόμα χειρότερο το υπόρρητο μήνυμα που εκπέμπουν τα δύο μεγάλα κόμματα, τα οποία εναλλάσσονται αφηγηματικά στον ρόλο του καλού και του κακού, με έναν τρόπο που ελάχιστα διαφέρει στην ουσία του από τον μανιχαϊσμό του ολοκληρωτικού λόγου.
Οι αναρτήσεις της ντροπής
Η ΝΔ χρησιμοποιεί τη βόμβα που έσκασε στα χέρια του αντιπάλου της για να του αφαιρέσει το ηθικό πλεονέκτημα και να το ανακτήσει για την ίδια. Να πατσίσει για την «υπόθεση Λιγνάδη» και τη ρετσινιά #ΝΔ-παιδεραστές και να φανεί ανώτερη, τα στελέχη της ποτέ δεν θα εξίσωναν τον ΣΥΡΙΖΑ με τους βιαστές. «Ισως κάποιοι τώρα συνειδητοποιούν πόσο βαθύς και σκοτεινός ήταν ο λάκκος που έσκαβαν για άλλους» σχολίασε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Στην έννοια του καλύτερου και ανώτερου βασίζεται, άλλωστε, ολόκληρη η «γαλάζια» προεκλογική εκστρατεία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πέταξε μεν σαν την τρίχα από το ζυμάρι τον αναλώσιμο, ως μη μέλος του κόμματος, ευρωβουλευτή του, αλλά εμφανίζεται δίβουλος για τα στελέχη του που απαξιώνουν την καταγγέλλουσα. Η υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Ανατολική Αττική Ζωή Βαρέλη-Στεφανίδη αναπαρήγαγε εμετικό και συνωμοσιολογικό δημοσίευμα, έπειτα ζήτησε συγγνώμη και η ολυμπιονίκης κόρη της την αποδοκίμασε. Η υποψήφια του κόμματος στη Β’ Θεσσαλονίκης Αναστασία Γαϊταρτζή χαρακτήρισε «στημένη» την υπόθεση και στη συνέχεια ανασκεύασε. Μέχρι την ώρα που γραφόταν το κείμενο, και οι δύο εξακολουθούσαν να είναι υποψήφιες, η συγγνώμη τους κρίθηκε επαρκής. Ο Βασίλης Μίγας, μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έκανε μια αισχρή ανάρτηση για την καταγγέλλουσα, διεγράφη, αλλά όχι και ο Χρήστος Νικολόπουλος από την οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας, για τις δήθεν «χιουμοριστικές», όπως δικαιολογήθηκε εκ των υστέρων, σεξιστικές αναρτήσεις του.
Σε βέρτιγκο η Κουμουνδούρου
Προφανώς στην Κουμουνδούρου βρίσκονται σε βέρτιγκο. Δεν είναι μόνο ότι ένας ξεχασμένος και από εκείνους ευρωβουλευτής τους, ένας σελέμπριτι που μπήκε στο ψηφοδέλτιο μόνο για την άγρα ψήφων, γκρεμίζει ό,τι προσπαθούσε να χτίσει προεκλογικά ο Αλέξης Τσίπρας. Το κοινό στοιχείο των χυδαίων αναρτήσεων των παραπάνω στελεχών του είναι ότι αναπαράγουν ρυπαρογραφήματα.
Τι σχέση έχει η Αριστερά με την Ακροδεξιά, την πορνογραφική συνωμοσιολογία ενός περιθωριακού εντύπου, μόνο η Στεφανίδη και ο Μίγας το ξέρουν. Οι παραπάνω αναρτήσεις προκάλεσαν την οργή του Νίκου Ανδρουλάκη που κατήγγειλε «ένα ψηφιακό κράτος κουκουλοφόρων, ψηφιακών συμμοριών, που στοχοποιούν προσωπικότητες. Δεν μπορεί να είμαστε και με το θύμα και με τον οχετό» δήλωσε.
Το θέμα προκαλεί ερωτήματα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Οταν ο αρχηγός του δηλώνει «είμαστε με το θύμα και όχι με τον θύτη, καμία συγκάλυψη καμία ανοχή», έπειτα εμφανίζονται μέσα στο κόμμα του αυτά που καταγγέλλει και μόλις γίνονται δημόσια τα καλύπτει, αρκούμενος σε υποκριτικές συγγνώμες, το μήνυμά του χάνεται.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συγκαλύπτει την υπόθεση Γεωργούλη, όπως τον κατηγορεί η ΝΔ, συγκαλύπτει τους αόρατους διαύλους μέσα από τους οποίους διαχέεται το ακροδεξιό δηλητήριο στις δικές του φλέβες. Φαινόμενο που δεν αφορά μόνο ένα κόμμα, αλλά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, ένα κομμάτι της κοινωνίας, το οποίο ξεχύθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να υπερασπιστεί τον «ωραίο Αλέξη» από την εκδίκηση της «παρατημένης». Και τα μέσα ενημέρωσης που έσπευσαν να «εικονογραφήσουν» αυτές τις αρχέγονες εναποθέσεις για τον ρόλο του άνδρα και της γυναίκας, με τις πιο σέξι φωτογραφίες που αλίευσαν από το Facebook της καταγγέλλουσας.
Η διαρροή του ονόματος και τα βαριά πρόστιμα
Οσα ΜΜΕ δημοσιοποίησαν τα στοιχεία της πριν η ίδια αναγκαστεί να βγει στο προσκήνιο και να δώσει κάποιες εξηγήσεις βρίσκονται αντιμέτωπα με βαριά πρόστιμα. Πηγές από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα έχουν τη γνώμη ότι η προστασία της ανωνυμίας του θύματος, ειδικά σε περιπτώσεις βιασμού, είναι «αστάθμητο» δικαίωμα, δεν μπαίνει δηλαδή στη ζυγαριά με το δικαίωμα για ενημέρωση του κοινού. «Είναι ιερό δικαίωμα του θύματος να μην ταυτοποιηθεί ούτε καν έμμεσα» πιστεύουν και μιλούν για «μαζική παραβίαση» των δικαιωμάτων της συγκεκριμένης γυναίκας. Σε αυτά να προστεθούν και οι κατηγορίες του ΠαΣοΚ ότι η αρχική διαρροή του ονόματός της έγινε από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η αντίφαση στους ισχυρισμούς Γεωργούλη
Ο Αλέξης Γεωργούλης επιχειρεί να εμφανιστεί και εκείνος ως θύμα πολιτικής δίωξης και όχι ως υπόλογος βαρύτατων αδικημάτων. Από την ανακοίνωση των βέλγων δικηγόρων του πληροφορηθήκαμε ότι έμαθε «έκπληκτος» στις αρχές του Απριλίου του 2023 για την καταγγελία σε βάρος του, την οποία «αντικρούει από κάθε άποψη» και έχει ζητήσει να τον ακούσουν οι ανακριτικές αρχές. «Ο κ. Γεωργούλης δεν μπορεί παρά να ανησυχεί για το χρονοδιάγραμμα αυτής της έρευνας και λυπάται βαθιά. Πράγματι, ενώ τα γεγονότα και η καταγγελία χρονολογούνται από το 2020, είναι λυπηρό που μόλις 3 χρόνια αργότερα αυτή η καταγγελία δημοσιοποιείται, ακριβώς λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές στην Ελλάδα».
Υπάρχει κάτι βαθιά αντιφατικό σε αυτή την ανακοίνωση. Πώς ο κ. Γεωργούλης έχει «απόλυτη εμπιστοσύνη» στη βελγική Δικαιοσύνη για να καθαρίσει το όνομά του, την οποία ταυτόχρονα καταγγέλλει για πολιτικά παιχνίδια παραμονή των ελληνικών εκλογών; Και μάλιστα χωρίς να εξηγεί ή έστω να υπονοεί ποιο ελληνικό κόμμα ή ποιο πρόσωπο έχει τόσο μεγάλη επιρροή ώστε να χειραγωγεί τις βελγικές αρχές σε βάρος του. Cui bono? – ποιος ωφελείται; -, όπως πιθανότατα θα τον ρωτήσουν οι Αρχές, στις οποίες επιθυμεί να καταθέσει το συντομότερο δυνατόν.
Στις Βρυξέλλες κυκλοφορούν ένα σωρό αντιφατικές φήμες για τον Γεωργούλη, το πολιτικό άστρο του οποίου δεν έλαμψε ποτέ στην Ευρωβουλή. Ηταν απόμακρος ακόμα και για την ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και συχνά, όπως λένε συνάδελφοί του, εκτελούσε τη ρουτίνα της εργασίας του διά αντιπροσώπου. Οσα ακούστηκαν για κακή και ανάρμοστη συμπεριφορά χάθηκαν μέσα στην αργόσυρτη γραφειοκρατία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στα lockdowns του κορωνοϊού. Στον ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν πως από τον Ιούνιο του 2022, που έμαθαν για πρώτη φορά ότι κάτι τρέχει, ο κ. Τσίπρας έδωσε δύο φορές εντολή να ελεγχθούν έστω οι φήμες, αλλά προσέκρουσαν στο απόρρητο των ερευνών. Η βελγική Δικαιοσύνη ενεργεί με έναν τρόπο που δεν είμαστε εξοικειωμένοι στην Ελλάδα, πολλές απορίες υπάρχουν και πολλά στοιχεία της υπόθεσης μένει να διευκρινιστούν.
