Κακά τα ψέματα, τα ριάλιτι επικεντρώνουν κυρίως στα χειρότερα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα των παικτών, αυτά σερβίρουν στο φιλοθεάμον κοινό. Ακόμη και αν έχουν ως πρόφαση μια ευγενική τέχνη, όπως π.χ. το τραγούδι, τις υψηλές θεαματικότητες δεν τις φέρνουν τόσο οι υψηλές επιδόσεις των συμμετεχόντων όσο οι διαφωνίες, οι προστριβές και οι καβγάδες τους. Οταν το παιχνίδι δεν αφορά απλώς διαφορετικούς ανθρώπους αλλά διαφορετικές χώρες τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο περίεργα, καθώς η όποια εικόνα (θετική ή αρνητική, κυρίως αρνητική) δεν αφορά μόνο τον κάθε παίκτη ξεχωριστά, αλλά αποκτά εθνικά χαρακτηριστικά.
Κάπως έτσι, στο εφετινό «Survivor» ο αγώνας δεν διεξάγεται μόνο ανάμεσα στον ράπερ και κάτοχο διδακτορικού στη Δομική Βιολογία Σπύρο Γουρδούπη ή Dr. Pips και στον παλαιστή Οκάν Κιοκσάλ, ούτε ανάμεσα στην ιδιοκτήτρια μπουτίκ ρούχων Ρία Κολοβού και στην εκπαιδεύτρια τάε κβον ντο Σουντέ Μπουρτζού, αλλά κυρίως ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Είναι, αλήθεια, η στιγμή κατάλληλη για ένα τέτοιο παιχνίδι;
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
