Αλέξανδρος-Aδάμ Λεκάκης, Μπήκε στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
«Οι Πανελλαδικές απαιτούν πολύ και συστηματικό διάβασμα. Εμένα με βοηθούσε να διαβάζω τη νύχτα και πάντα με μουσική. Με βοήθησαν, επίσης, πολύ οι καθηγητές μου, η διατήρηση ψυχραιμίας, οι φίλοι μου και η σωστή διατροφή».
Ελπίδα Τσακυρίδου, Μπήκε στην Ιατρική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης
«Αυτό που με οδήγησε στην επιτυχία είναι οι γνώσεις και οι βάσεις που είχα από τα προηγούμενα χρόνια του Λυκείου αλλά και του Γυμνασίου, καθώς δεν άφηνα κενά. Επιπλέον, σημαντικό ρόλο έπαιξε η φροντιστηριακή υποστήριξη σε όλα τα εξεταζόμενα μαθήματα, καθώς λόγω του υψηλού βαθμού δυσκολίας των Πανελλαδικών το μάθημα στο σχολείο δεν μπορεί να σου διασφαλίσει την επιτυχία. Επίσης, το συστηματικό διάβασμα και οι φίλοι μου, οι οποίοι λειτούργησαν σαν μια διέξοδο από αυτή την ψυχοφθόρα διαδικασία, με βοήθησαν σημαντικά. Οι εξετάσεις ως εμπειρία ήταν λιγότερο αγχωτικές από ό,τι τις περίμενα και με βοήθησαν να καταλάβω ότι έχω πολύ περισσότερη υπομονή από όσο νόμιζα. Στα παιδιά που δίνουν φέτος Πανελλήνιες θα συμβούλευα να ακολουθήσουν από την αρχή ένα σταθερό πρόγραμμα διαβάσματος που να αποδίδει για αυτούς και να μην αναβάλλουν γενικά εργασίες, ασκήσεις κ.τ.λ.».
Ελευθερία Δομνίδου, Μπήκε στην Ιατρική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης
«Πιστεύω ότι όταν φτάσεις στη στιγμή να δώσεις πανελλαδικές εξετάσεις, θα πρέπει να έχεις ένα ικανοποιητικό γνωστικό επίπεδο που θα έχει δημιουργηθεί από τις προηγούμενες τάξεις. Με τον τρόπο αυτόν – και σίγουρα με οργάνωση – θα μπορείς να συνδυάσεις το πολύωρο και συστηματικό διάβασμα που απαιτείται με τις περιορισμένες εξόδους. Χρειάζεται επιπλέον υποστηρικτικό περιβάλλον («μουγγοί» γονείς στα ξεσπάσματά σου!). Πάντως το σύστημα των Πανελλαδικών πάσχει σε πολλά σημεία και απαιτούνται ριζικές αλλαγές».
