Ο Νικήτας Σαρηγιαννίδης είναι ένας νέος αγρότης, παραγωγός κυρίως ροδακίνων. Ξεκίνησε να ασχολείται με την καλλιέργεια και τη γη πολύ νωρίς, όταν ήταν ακόμη σχεδόν παιδί. Τι δυσκολίες αλλά και ποιες χαρές συνάντησε; Ας δούμε τι μας απαντά.
Από ποια ηλικία ασχολείστε με την καλλιέργεια της γης και τι σας ώθησε να γίνετε αγρότης;
«Από την ηλικία των 15 ετών άρχισα δειλά-δειλά να βοηθάω τον παππού μου στο χωράφι και κυρίως στη συγκομιδή των ροδακίνων. Αγαπούσα τη φύση που ήταν για μένα ένα μυστήριο, ήθελα να την ανακαλύψω και αποφάσισα να ασχοληθώ με τη γη».
Τι προβλήματα αντιμετωπίσατε και αντιμετωπίζετε ως νέος αγρότης;
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε οι αγρότες είναι οι καιρικές συνθήκες. Δυστυχώς η κλιματική αλλαγή που ούτως ή άλλως αποτελεί μεγάλη απειλή για τον πλανήτη μας, άλλαξε τελείως τα δεδομένα του καιρού. Απρόσμενες παγωνιές την άνοιξη, άκαιρες χιονοπτώσεις την περίοδο της ανθοφορίας, συχνές χαλαζοπτώσεις κ.ά. είναι αδύνατον να προβλεφθούν και να αντιμετωπιστούν. Σημαντικό πρόβλημα είναι και η έλλειψη εργατικού δυναμικού, κυρίως κατά τη συγκομιδή. Το ροδάκινο κυρίως αλλά και τα περισσότερα προϊόντα απαιτούν γρήγορο μάζεμα για να μην ωριμάσουν πολύ πάνω στα δέντρα. Παλαιότερα στα χωράφια το καλοκαίρι δούλευαν όλα τα μέλη της αγροτικής οικογένειας και οι περισσότεροι νέοι της περιοχής μας (μαθητές, φοιτητές, άνεργοι). Σήμερα όμως ελάχιστοι νέοι δουλεύουν εποχιακά στα χωράφια αφού προτιμούν άλλες, ευκολότερες εργασίες».
Πόσο δύσκολη είναι η καλλιέργεια του ροδάκινου και ποια η γνώμη σας για το μέλλον της καλλιέργειας αυτής;
«Η θέληση και η γνώση είναι τα βασικά χαρακτηριστικά για όλες τις καλλιέργειες. Οταν αγαπάς τη δουλειά σου καμία δυσκολία δεν είναι ικανή να σε εμποδίσει».
Πιστεύετε ότι η καλλιέργεια της γης και γενικά η πρωτογενής παραγωγή είναι ένα μέσο για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων της περιοχής μας;
«Ναι, το πιστεύω. Θεωρώ ότι πάρα πολλοί νέοι επαναπαύονται λέγοντας ότι δεν βρίσκουν δουλειά και απορρίπτουν την επιλογή να ασχοληθούν με τον πρωτογενή τομέα. Πολλές φορές το θεωρούν υποτιμητικό να δουλεύουν στα χωράφια».
Η πολιτεία στηρίζει το επάγγελμα του αγρότη και κυρίως τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με αυτό;
«Πραγματικά οι συνθήκες και οι απαιτήσεις της καλλιέργειας της γης είναι πολύ δύσκολες. Το κράτος θα έπρεπε να βοηθάει περισσότερο τους αγρότες σε όλους τους τομείς. Χρειάζονται περισσότερα επιδοτούμενα προγράμματα για να μπορεί ένας νέος αγρότης να μάθει τα μυστικά του επαγγέλματος, τις σύγχρονες καλλιέργειες, τα νέα προϊόντα που ανακαλύπτονται συνεχώς και αφορούν τις αγροτικές εργασίες. Ο τρόπος λίπανσης, κλαδέματος, συγκομιδής και προώθησης, το απαραίτητο μάρκετινγκ, αλλάζουν συνεχώς και ο παραδοσιακός αγρότης δεν ενημερώνεται επαρκώς. Επίσης ο απαραίτητος μηχανολογικός εξοπλισμός είναι ένα μεγάλο «αγκάθι» που έχει να αντιμετωπίσει ένας νέος αγρότης, για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις καλλιεργητικές φροντίδες που απαιτούνται και να γίνει βιώσιμος».
