Την 3η θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα νέων γυναικών στη Βουλγαρία κατέκτησε η Κωνσταντίνα Τζέλη το 2017 και την 5η θέση στους Μεσογειακούς Αγώνες στην Ταραγόνα της Ισπανίας το 2018. Σήμερα είναι προπονήτρια στον Σύλλογο Ολυμπιακών Αθλημάτων Τρικάλων (ΣΟΑΤ).
Ξεκίνησε την ενασχόλησή της με το τάε κβον ντο σε μικρή ηλικία και όπως λέει σήμερα, της άρεσαν πολύ η πειθαρχία και τα ταξίδια. Για να πετύχει κάποιος στο άθλημα, πρέπει να έχει υπομονή και θέληση. Επίσης, χρειάζεται σκληρή προπόνηση και καλή διατροφή. Ο πρωταθλητισμός έχει πολλή πίεση και θέληση αλλά απαιτεί να χαθείς από τον κοινωνικό και οικογενειακό κύκλο. Αντίθετα ο αθλητισμός μπορεί να είναι χόμπι, να προπονείσαι καθημερινά χωρίς πολλές απαιτήσεις.
«Πάντα θαύμαζα όσους είχαν υπομονή και ας μην ήταν πάντα πρώτοι» δηλώνει. «Που προσπαθούσαν και ας μην τα κατάφερναν. Τους αθλητές που ήταν χρόνια στο άθλημα και το αγαπούσαν. Οταν παίζεις για την Ελλάδα έχεις ένα βάρος πάνω σου. Εκπροσωπείς όλο το Εθνος. Νιώθεις μεγάλη περηφάνια και άγχος. Σε στιγμή νίκης είναι τριπλάσια η χαρά. Σε αγκαλιάζουν όλοι, γίνεσαι παράδειγμα για μικρότερους αθλητές» λέει χαρακτηριστικά.
Και πράγματι έγινε ιδανικό παράδειγμα για την κατά τρία χρόνια μικρότερη αδελφή της, Φανή Τζέλη, που το 2018 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων και αναδείχθηκε τρίτη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νεανίδων. Το 2021 κατέκτησε το χρυσό στο προολυμπιακό τουρνουά της Βουλγαρίας. Μεγαλύτερη στιγμή της η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του Τόκιο, όπου κατέλαβε την έβδομη θέση.
Η ζωή ενός ανθρώπου που κάνει πρωταθλητισμό είναι δύσκολη αλλά και ωραία λόγω των εμπειριών που αποκομίζει. Ενας αθλητής θα πρέπει να έχει επιμονή, υπομονή και θέληση για να αποκτήσει όσα θέλει.
«Υπήρξαν αρκετές δύσκολες στιγμές στη μέχρι τώρα πορεία μου» δηλώνει η ίδια. «Ομως, δεν με κράτησε καμία πίσω ώστε να μην κάνω αυτό που θέλω. Δεν υπάρχει σωστός τρόπος αντιμετώπισης της ήττας ή της νίκης. Κάθε αθλητής είναι διαφορετικός και διαφορετικά αντιμετωπίζει τη νίκη και την ήττα. Προσωπικά, αντιμετωπίζω με την ίδια ηρεμία και τα δύο. Ασφαλώς με στενοχωρεί μια ήττα, αλλά είναι ευκαιρία ώστε να διορθώσω λάθη και να προχωρήσω παρακάτω».