Η Κωνσταντίνα Πάλλα είναι μια νέα ταλαντούχα δημιουργός που γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Τρίκαλα, όπου και ξεκίνησε τις μουσικές της σπουδές στην κλασική κιθάρα και στη θεωρία της μουσικής. Παράλληλα σπούδασε στην Εδεσσα και στο τμήμα Μάρκετινγκ και Διοίκησης Λειτουργιών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ενώ τα τελευταία χρόνια ζει στη Θεσσαλονίκη όπου εμφανίζεται σε μουσικές σκηνές της πόλης. Μετά τη δεύτερη δισκογραφική της δουλειά, μας μίλησε για τα συναισθήματα και τα όνειρά της στο μουσικό στερέωμα.
Εκτός από ερμηνεύτρια, είστε και μουσική δημιουργός, καθώς γράφετε στίχους και μουσική. Ποιον από τους δύο ρόλους προτιμάτε;
«Δεν ξεχωρίζω καμία ιδιότητά μου. Είμαι όλα αυτά, όλα είναι εξίσου σημαντικά κομμάτια μου. Η ψυχή μου και οι σκέψεις μου γίνονται τραγούδια και στη συνέχεια τα επικοινωνώ μέσω της ερμηνείας μου. Είναι, κατά κάποιον τρόπο, ο δικός μου τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας».
Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για το πρώτο κομμάτι που συνθέσατε; Σε ποια ηλικία;
«Θυμάμαι, ακόμη, να βρίσκομαι στο ίδιο προαύλιο που βρίσκεστε κι εσείς τώρα και να σκαρώνω τα πρώτα μου στιχάκια. Οι πρώτοι, αθώοι, εφηβικοί έρωτες ήταν η πηγή έμπνευσής μου για τα πρώτα μου τραγούδια. Στα διαλείμματα μάλιστα, μαζευόμασταν συμμαθητές αλλά και καθηγητές και τραγουδούσαμε όλοι μαζί».
Ποιον θεωρείτε τον μεγαλύτερο δάσκαλό σας στη μουσική;
«Η μουσική δεν τελειώνει ποτέ. Η τέχνη εξελίσσεται συνεχώς και υπάρχουν σπουδαίοι δάσκαλοι σε κάθε στιγμή της ιστορίας και σε κάθε γωνιά του κόσμου. Δάσκαλος, θέλω να πω, είναι ο άνθρωπος που έχουμε δίπλα μας και μας κάνει μάθημα αλλά μπορεί να είναι και οποιοσδήποτε άλλος μέσα από το έργο του. Είχα σπουδαίους δασκάλους στη ζωή μου, από τους μεγάλους κλασικούς δημιουργούς μέχρι τον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Νίκο Παπάζογλου. Ομως, την αγάπη μου για τη μουσική τη χρωστάω στους δασκάλους μου στο ωδείο που σπούδασα. Και αυτό θεωρώ πως είναι το σπουδαιότερο μάθημα: η αγάπη για την τέχνη».
Τι πρέπει να διαθέτει κάποιος, πέρα από μια όμορφη φωνή, για να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι;
«Το επάγγελμα του τραγουδιστή και μουσικού δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται, δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουμε σε μια σκηνή με φώτα ή σε ένα βίντεο. Πίσω από όλα κρύβεται σκληρή και συνεχόμενη δουλειά χρόνων. Χρειάζεται πρώτα απ’ όλα εκπαίδευση, σπουδές και πολλή μελέτη. Χρειάζεται υπομονή και αντοχή, καθώς ο χώρος μας έχει μεγάλο ανταγωνισμό. Ομως, θεωρώ, αυτό που χρειάζεται περισσότερο σε αυτό το επάγγελμα είναι η αισθητική. Είναι πολύ σημαντικό ο καλλιτέχνης να έχει τη δική του ταυτότητα και ένα μοναδικό πρίσμα μέσα από το οποίο φιλτράρεται η τέχνη πριν φτάσει στον ακροατή».
Μια ζωή γεμάτη μουσική είναι τόσο όμορφη όσο ακούγεται; Μιλήστε μας για την καθημερινότητά σας.
«Μια ζωή στην οποία έχεις ακολουθήσει τα όνειρά σου είναι όμορφη. Για μένα η ζωή μου με τη μουσική είναι μια ζωή γεμάτη φως. Για να φτάσεις όμως στο φως «θέλει δουλειά πολλή». Η καθημερινότητά μου έχει πολλές μετακινήσεις, ραντεβού, δημόσιες σχέσεις, πρόβες και μελέτη. Ολα αυτά είναι απαραίτητα ώστε να εμφανίζομαι σε διάφορα μέρη της Ελλάδας με σκοπό να επικοινωνήσω τη δουλειά μου στον κόσμο, αλλά και για να ολοκληρώσω τις ηχογραφήσεις των τραγουδιών μου».
Εχετε χάσει ποτέ το κίνητρό σας; Τι σας δίνει δύναμη να συνεχίσετε;
«Φυσικά! Νιώθω αρκετά συχνά φόβο, σκέφτομαι ότι ίσως κάτι κάνω λάθος ή ότι ίσως αυτό που ετοιμάζω δεν θα αρέσει στον κόσμο. Ξέρω όμως μέσα μου πως αν είμαι ειλικρινής, πως αν αυτό που επικοινωνώ είναι αληθινό και πηγάζει από την ψυχή μου, τουλάχιστον θα αξίζει τον κόπο. Αξίζει να συνεχίζεις να παλεύεις για την αλήθεια σου! Επίσης, μεγάλη δύναμη μου δίνουν οι άνθρωποι που με αγαπούν βαθιά, οι άνθρωποι που είναι χρόνια στη ζωή μου, καθώς και η οικογένειά μου φυσικά, που ξέρουν πραγματικά τι πρεσβεύω και συχνά τους χρειάζομαι για να με επαναφέρουν στον άξονά μου. Η πραγματική δύναμη του ανθρώπου κρύβεται στο να ξέρει να ζητάει βοήθεια».
Κατά τη διάρκεια της καριέρας σας έχετε δεχθεί κάποιου είδους σεξιστικά σχόλια;
«Ναι, μου έχει συμβεί. Ευτυχώς όχι πολλές φορές. Ολοι οι άνθρωποι δεν έχουν πάντα αγνές προθέσεις. Προσπαθώ να μη ρίχνω άλλο λάδι στη φωτιά όταν γίνεται κάτι τέτοιο. Με τρόπο και διπλωματία πολλές φορές επιτυγχάνει κανείς περισσότερα από το να αντιμιλήσει ή να φερθεί απρεπώς. Σε καμία περίπτωση δεν σωπαίνω, απαντώ! Ομως απαντώ με σκοπό να υπερασπιστώ την αξιοπρέπειά μου και με βάση την αγάπη που έχει η ψυχή μου».
Τον Φεβρουάριο του 2018 κυκλοφόρησε ο πρώτος σας δίσκος. Πώς αισθάνεστε;
«Νιώθω γεμάτη και χαρούμενη που κατάφερα να ολοκληρώσω ένα μεγάλο μου όνειρο. Επέλεξα τα τραγούδια με τα οποία ήθελα να συστηθώ στον κόσμο και χαίρομαι που το κοινό αγκάλιασε αυτή την πρώτη μου προσπάθεια. Αυτό μου έδωσε δύναμη και ενέργεια για τα singles που ακολούθησαν».
Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σας στόχοι; Με ποιους ονειρεύεστε να συνεργαστείτε;
«Θέλω στο μέλλον να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ. Θέλω να συνεχίσω να δημιουργώ και να τραγουδάω όσα αγαπώ και πιστεύω. Εύχομαι να έρθουν συνεργασίες με συναδέλφους που αγαπούν την τέχνη μας, γιατί η μουσική δεν είναι ατομική. «Οι παρέες κάνουν τα τραγούδια» έλεγε ο μεγάλος Μάριος Τόκας και το πιστεύω βαθιά».
«Κάθε live το χτίζουμε με τον κόσμο»
Θυμάστε την πρώτη σας εμφάνιση; Πώς νιώσατε πάνω στη σκηνή; Περιγράψτε μας τα συναισθήματα που έχετε πριν από ένα live.
«Θυμάμαι πως η πρώτη μου επαγγελματική εμφάνιση ήταν στην Εδεσσα, κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο Μάρκετινγκ. Μόλις είχαμε φτιάξει μια τοπική μπάντα και παίζαμε σε έναν χορό. Το άγχος ήταν μεγάλο καθώς σε τέτοιες εμφανίσεις δεν υπάρχει προσχέδιο. Πρέπει να γνωρίζεις πολλά τραγούδια ώστε να προσαρμόζεσαι στην εκάστοτε συνθήκη. Αυτό το άγνωστο που με περίμενε ήταν από τη μια τρομακτικό αλλά από την άλλη με έκανε να πλημμυρίζω με ενθουσιασμό. Ανυπομονώ κάθε φορά για το πώς θα κυλήσει μια βραδιά. Δεν θέλω να προκαθορίζω κάτι, κάθε live θέλω να το χτίζουμε μαζί με τον κόσμο. Αυτό είναι που κάνει κάθε εμφάνιση μοναδική και με κάνει να νιώθω πως ταξιδεύω όταν βρίσκομαι στη σκηνή».
Συνέντευξη στους Παρασκευή Αργυρίου, Αχιλλεία Γιώτα, Μάριο-Εφραίμ Καλογράνα
