Μπήκαμε στη Βιοτεχνική Σχολή, στον εμπορικό δρόμο της οδού Ευαγγελιστρίας 69. Η «μυρωδιά» του χρόνου παντού γύρω μας. Ενας χώρος περιποιημένος με ξύλινους αργαλειούς που ξεδιπλώνουν την ιστορία του. Ακούσαμε το τρίξιμο στα ξύλινα πατώματα που αντιστέκονται στον χρόνο, μυρίσαμε τους ποτισμένους τοίχους με τις κουβέντες, τα πειράγματα, τα τραγούδια και τα γέλια των κοριτσιών. Ακούσαμε τον ήχο των σαϊτιών, γυρίσαμε τη ματιά μας στις παλιές φωτογραφίες των κοριτσιών και των δασκάλων τους, τότε που η σχολή είχε 50-60 μαθήτριες. Αγγίξαμε τις παγωμένες ραπτομηχανές, είδαμε ξεχασμένα μασουράκια. Ξύλινα εργαλεία παντού. Πολύχρωμα νήματα να τρέχουν πάνω τους, προθήκες με το αρχείο της σχολής, κάτι που ξέρει να φυλάει με σεβασμό η σημερινή πρόεδρος του συλλόγου κυριών «Ευαγγελισμός», κυρία Μαρουλιώ Γκίζη.