Ο τόπος του κάθε ανθρώπου δεν είναι απλά ένας γεωγραφικός χώρος. Εχει αφομοιώσει τις ιστορίες, τα πάθη, τις ελπίδες, τις δραστηριότητες των ανθρώπων που έζησαν και ζουν σε αυτόν.
Από αυτή την άποψη, ο τόπος μου χαρακτηρίζεται από έντονη νοσταλγία για την εποχή που έσφυζε από ζωή.
Για τότε που οι γειτονιές ήταν γεμάτες παιδιά που έπαιζαν στους δρόμους ξεσηκώνοντας τον τόπο με τις φωνές τους.
Για τότε που τα ζεστά απογεύματα έβγαιναν τα καρεκλάκια στα κατώφλια για να καλύψουν την ανάγκη για συναναστροφή αλλά και δημιουργικότητα, μια και το εργόχειρο ήταν στα χέρια σχεδόν κάθε γυναίκας.
Για την εποχή που δραστηριοποιούνταν επαγγελματικά εδώ μάστορες και τεχνίτες για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων.
Για τότε που όλοι οι λόφοι γύρω από το Σουφλί ήταν γεμάτοι αμπέλια. Αλλωστε νοικοκύρης για το Σουφλί είναι εκείνος που «έχει αμπέλι, ματά και σκυλί κάτω από τη μουρά».
Για τότε που υπήρχαν μαγαζιά για την ικανοποίηση όλων των καταναλωτικών αναγκών αλλά και την ανάγκη για ψυχαγωγία του συνόλου των κατοίκων.
Στον απόηχο της πάλαι ποτέ έντονης πολιτιστικής δραστηριότητας δημιουργήθηκαν και λειτουργούν κάποιες εθελοντικές ομάδες σε πείσμα του ζοφερού κλίματος της ατομικότητας και της αίσθησης ήττας που χαρακτηρίζει την εποχή.
Η ζωή σε έναν μικρό τόπο ευνοεί διαχρονικά τις προσωπικές σχέσεις των ανθρώπων αλλά συνυπάρχει αφενός με τις περιορισμένες επιλογές και αφετέρου με τη δυσκολία προστασίας της ιδιωτικότητας.
Στον δικό μου τον τόπο που σβήνει, η κοινωνία μαραζώνει μαζί του, παρά τις επιμέρους αντιδράσεις και εμφανίζει ακόμα πιο έντονα τα χαρακτηριστικά παρεμβατικότητας.
Για τους νέους της εφηβικής και μετεφηβικής ηλικίας, που βρίσκονται στη φάση της διερεύνησης της ταυτότητάς τους, που πρέπει να αξιολογήσουν και να κρίνουν την προσωπική τους ιστορία αλλά και τη συσσωρευμένη συλλογική ιστορία, τις πολιτισμικές και κοινωνικές επιρροές, ο τόπος γίνεται αφιλόξενος.
Για όσους δεν επιλέγουν να γίνουν συνοριοφύλακες ή να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά στα σώματα ασφαλείας και στον στρατό, είναι σχεδόν μονόδρομος η φυγή. Επιπλέον, αν επιθυμείς να προετοιμαστείς για ειδικά μαθήματα στις Πανελλαδικές όπως σχέδιο, δεν μπορείς να βρεις κάποια λύση εδώ, παρά μόνο στην πρωτεύουσα του νομού που απέχει σαράντα λεπτά.
Η κοινωνική αλληλεγγύη και ευαισθησία έχει πληγεί ιδιαίτερα με το θέμα της μετανάστευσης. Η ρητορική του μίσους και η δημιουργία της αίσθησης ανασφάλειας που κάποια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και διάφορες κοινωνικές και πολιτικές ομάδες χρησιμοποίησαν κατά κόρον είχαν σαν αποτέλεσμα εχθρικές ή και εγκληματικές συμπεριφορές στην περιοχή απέναντι σε ανθρώπους ευάλωτους και κατατρεγμένους.
Ως μοναδικό αντίβαρο στη μιζέρια και στην κοινωνική αποσάθρωση είχαμε ένα μοναδικό φυσικό περιβάλλον. Το καλοκαίρι του 2023, με τη μεγάλη πυρκαγιά που αποτέφρωσε 800.000 στρέμματα, προστέθηκε και αυτό στα πράγματα που θα νοσταλγούμε όσοι το ζήσαμε.
Ας περισώσουμε μαζί με το πένθος μιας ζωής που χάθηκε και την ελπίδα ότι ο τόπος θα ξανακατοικηθεί, με περισσότερη συνείδηση και σοφία, εφόσον αγωνιστεί για μια διαφορετική εξέλιξη της ιστορίας του.
