Αν η μνήμη είναι ιστορία, η ιστορία είναι το σύνολο των ανθρώπων που πιστεύουν, που μοχθούν, που οραματίζονται. Και η Achaia Clauss είναι ένας τόπος που σου δίνει την αίσθηση ότι βαδίζεις στα χνάρια της ιστορίας και αναπνέεις μαζί της. Πολλοί οι επισκέπτες της, επώνυμοι και ανώνυμοι. Ποικίλα τα σχόλιά τους.
Δηλωτικά των συναισθημάτων της τα λόγια της συγγραφέως Μάρως Δούκα στις 17/03/2019: «Με πολλή συγκίνηση συναντώντας την ιστορία και συνομιλώντας με τον μύθο, την περιπέτεια του ανθρώπου που αφήνει το αποτύπωμά του στον τόπο. Οταν ο πολιτισμός συναντά τον μόχθο του ανθρώπου και την αγάπη για τον τόπο».
Ιδιαίτερες και οι σκέψεις του συγγραφέα Μιχάλη Μοδινού στις 29/03/2019: «Πραγματικά εντυπωσιακή δουλειά ανακαίνισης και ανάδειξης της ιστορικότητας του χώρου. Η όλη ξενάγηση προκαλεί στοχασμούς για μια παραγωγική ουτοπία, ένα υψηλό εργασιακό ήθος, αγάπη για τον τόπο, αίσθηση των αναγκαιοτήτων της ζωής. Υπήρχε κάποτε και μια Ελλάδα με ουσιώδεις σταθερές, ηθικές αρχές και ιεράρχηση στοχεύσεων».
Ο πατρινός στιχουργός Βασίλης Γιαννόπουλος, ίσως στο δικό του σχόλιο στις 29/03/2019, εξηγεί γιατί η επίσκεψη σε τούτο τον τόπο είναι βέλος στη φαρέτρα μας για να αντέχουμε: «Ο χώρος, η αίσθηση, οι μυρωδιές, η ιστορία. Μόνο με μια λέξη μπορούν να ειπωθούν διαφορετικά… ΕΡΩΤΑΣ!».
