Το κλίμα αλλάζει με καταστροφικές συνέπειες. Τα απειλητικά σενάρια που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε σε ταινίες ή βιβλία επιστημονικής φαντασίας, μοιάζουν τώρα να επιβεβαιώνονται, με την ανησυχία να απλώνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Παλιά μπορεί να νομίζαμε ότι έχουμε χρόνο. Πλέον όμως δεν έχουμε. Πρόσφατα, η Σύνοδος των Ηνωμένων Εθνών στη Γλασκώβη μονοπώλησε το ενδιαφέρον των ειδησεογραφικών δελτίων, καθώς θεωρήθηκε η τελευταία, ίσως, ευκαιρία για την οικολογική σωτηρία του πλανήτη. Δυστυχώς, οι πολιτικές ηγεσίες εμφανίστηκαν κατώτερες των περιστάσεων καθώς, όπως επισημαίνουν έγκριτοι αναλυτές, δεν προχώρησαν στη λήψη των αναγκαίων μέτρων προκειμένου να αποσοβηθεί ο κίνδυνος. Για παράδειγμα, ρυπογόνα κράτη εμφανίστηκαν απρόθυμα να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες, ώστε να περιορίσουν άμεσα το αρνητικό οικολογικό τους αποτύπωμα.
Το σημαντικότερο, ίσως, ζήτημα που τίθεται είναι αυτό της μείωσης των εκπομπών αερίων που σχετίζονται άμεσα με το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Μάλιστα, το 2050 έχει οριστεί ως χρονολογία-στόχος για την επίτευξη της μηδενικής έκλυσής τους, κάτι που φαντάζει εξαιρετικά φιλόδοξο, αν κρίνουμε από την πρόσφατη εμπειρία της Γλασκώβης. Η οικονομική ανάπτυξη προτάσσεται στην ατζέντα των περισσότερων χωρών, ωστόσο απαιτείται να γίνει κατανοητό ότι η οικονομική αυτή ανάπτυξη θα πρέπει να είναι βιώσιμη, στηριζόμενη στην αειφορία, αλλά και στην κοινωνική αλληλεγγύη ανάμεσα σε χώρες ισχυρές και λιγότερο προνομιούχες, οι οποίες, μάλιστα, εμφανίζονται πιο ευάλωτες στα ακραία καιρικά φαινόμενα, που παρατηρούνται όλο και συχνότερα στις μέρες μας, ως ορατή απόρροια της κλιματικής αλλαγής.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
