Τα βουβάλια της λίμνης Κερκίνης αποδεικνύονται ιδιαίτερα χρήσιμα για τους κατοίκους της περιοχής, καθώς δεν είναι μόνο τώρα που αποτελούν πλέον πηγή διατροφικής εκμετάλλευσης με τα «γκουρμέ» προϊόντα τους, αλλά και κατά τις δεκαετίες του 1940 και 1950, σε περιόδους μεγάλης φτώχειας, τους βοήθησαν να επιβιώσουν προσφέροντας το γάλα και το κρέας τους και βοηθώντας τους γεωργούς σέρνοντας τα άροτρα στο όργωμα. Κάπως έτσι, δηλαδή ως ζώα ανθεκτικά που χρησιμοποιούνταν για τις μεταφορές, λέγεται ότι εισήλθαν και σε αυτές τις περιοχές κατά το μακρινό πρώτο μισό του 5ου π.Χ. αιώνα, μεταφέροντας τις προμήθειες του στρατεύματος του Ξέρξη από τα βάθη της Ασίας.
Σήμερα έχουν αναγνωριστεί ως ένα υψηλής διατροφικής αξίας προϊόν, καθώς το κρέας τους αποτελεί πλούσια πηγή σιδήρου και έχει ελάχιστο λίπος. Από την άλλη, το βουβαλίσιο γάλα έχει διπλάσια περιεκτικότητα σε λίπος από το αγελαδινό, με λιγότερη όμως χοληστερίνη. Γι’ αυτόν τον λόγο προτιμάται στις γαλακτοκομικές παρασκευές, όπως γιαούρτι, βούτυρο, παγωτό, γλυκά.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
