Οι νέοι δεν απομακρύνονται από τις βιβλιοθήκες, στην καρδιά της νέας ψηφιακής εποχής που ζούμε. Αντίθετα οι νέοι χρειάζονται… περισσότερες βιβλιοθήκες! Ετσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε στο χωριό μας ακόμη μία βιβλιοθήκη. Στην κεντρική πλατεία του Μακρυχωρίου, ένα παλιό παραδοσιακό περίπτερο παραχωρήθηκε από τον ιδιοκτήτη του και με τη συνεργασία του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) «Ο κήπος» και την καθοδήγηση της κυρίας Ιωάννας Πιτσιάβα που βοήθησε στην υλοποίηση του έργου, μεταμορφώθηκε σε δανειστική βιβλιοθήκη. Ετσι λοιπόν, μικροί και μεγάλοι μπορούν να το επισκέπτονται και να δανείζονται βιβλία. Επισκεφθήκαμε την υπεύθυνη του περιπτέρου-δανειστικής βιβλιοθήκης κυρία Πιτσιάβα, η οποία πρόθυμα μας μίλησε για τους στόχους της πρωτοβουλίας αυτής.
Πώς σκεφτήκατε να ανοίξετε το περίπτερο και να το κάνετε βιβλιοθήκη;
«Για αρκετό καιρό αντικρίζαμε ένα κλειστό περίπτερο στην πλατεία. Διαβάζοντας έπειτα κάποια άρθρα για παλιά περίπτερα που έγιναν βιβλιοθήκες εμπνευστήκαμε από αυτά και παρατηρώντας τα παιδιά να κάθονται αρκετές φορές εκεί, σε μια σκοτεινή πλευρά μιας και δεν υπήρχε επαρκής φωταγώγηση, νιώσαμε την ανάγκη να το αξιοποιήσουμε. Επομένως, ήταν ανέκαθεν ένας χώρος των παιδιών και θεωρήσαμε πως θα είναι πολύ καλή ευκαιρία να έχουν την δυνατότητα να συναναστρέφονται σε ένα περιβάλλον γεμάτο βιβλία όπου θα περνούν εκεί δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο τους».
Εχετε ανταπόκριση από τους κατοίκους του χωριού και κυρίως από τους νεότερους;
«Εξαρχής η ιδέα αυτή προωθήθηκε σε κάποιους νέους ανθρώπους οι οποίοι βοήθησαν πάρα πολύ να καθαριστεί ο χώρος που ήταν για πάνω από δέκα χρόνια κλειστός, να συλλεχθούν και να οργανωθούν τα βιβλία. Στην εκδήλωση πολλοί κάτοικοι του χωριού έφεραν βιβλία και αποφασίστηκε πως τα παιδιά θα είναι εκείνα που θα αναλάβουν την ευθύνη της λειτουργίας του».
Υπάρχει βοήθεια για τη σωστή λειτουργία του;
«Στην εκδήλωση που διεξήχθη στην πλατεία τα παιδιά ονόμασαν το περίπτερο «περίπτερο της γνώσης». Ορίστηκαν οι μέρες που θα ανοίγει, ο τρόπος με τον οποίο θα παίρνουν το κλειδί και ότι θα είναι υπεύθυνα για την καταγραφή των βιβλίων που θα δανείζεται ο κόσμος καθώς και για την ταξινόμησή τους. Τα παιδιά ήταν πολύ πρόθυμα και δεκτικά και στην πορεία φάνηκε πως λειτουργούν πολύ καλύτερα και από τους ενηλίκους. Τα ίδια τα παιδιά όρισαν τους κανόνες της εύρυθμης λειτουργίας του περιπτέρου και τους τηρούν ευλαβικά. Επιπλέον, πέρα από το κομμάτι των βιβλίων είναι ένας χώρος που τον έχουν οικειοποιηθεί και έχει γίνει «στέκι» για αυτά καθώς μπορούν να κάθονται και να συζητούν, ταυτόχρονα όμως να έχουν την ευθύνη των βιβλίων αλλά και του χώρου γενικότερα».
Οι κάτοικοι φέρνουν βιβλία τα οποία έχουν διαβάσει και θέλουν να τα αξιοποιήσουν με κάποιον καλό τρόπο;
«Οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και δώρισαν βιβλία πολλών και διαφορετικών ειδών. Βιβλία που αφορούν την ποίηση ή την πολιτική, τη θρησκεία, τη μυθολογία, τα παραμύθια. Βιβλία που διαβάζει ένα παιδί, ένας έφηβος, ένας ενήλικος. Πολλή σημαντική ήταν η συμβολή και προσφορά της βιβλιοθήκης της Ραψάνης και έτσι στη δεδομένη χρονική στιγμή υπάρχει πρόσβαση για όλους. Το ταξίδι του βιβλίου μόλις ξεκίνησε».
Χάρηκαν τελικά οι νέοι που έχουν έναν χώρο στον οποίο θα μπορούν να διαβάζουν βιβλία και να διασκεδάζουν ταυτόχρονα;
«Τα παιδιά είναι πολύ χαρούμενα για το εγχείρημα αυτό. Από τη μία μεριά επειδή αξιοποιήθηκε ένας κλειστός, μη προσβάσιμος χώρος ο οποίος απέκτησε ζωή και κίνηση και έγινε για εκείνα τόπος συνάντησης, ψυχαγωγίας και μετάδοσης της γνώσης, και από την άλλη διότι ανέλαβαν την ευθύνη της λειτουργίας του με αποτέλεσμα να νιώθουν ικανά και άξια να αντεπεξέλθουν στις προσδοκίες εκείνων που τους εμπιστεύτηκαν».
