Με το τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας φαίνεται ότι η προσπάθεια που ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες για την έκδοσή του ολοκληρώθηκε με επιτυχία.
Εύχομαι το ένθετο αυτό να αποτελέσει ένα μέσο ενημέρωσης για τα συμβαίνοντα στο σχολείο και την ευρύτερη περιοχή, ένα βήμα έκφρασης και προβληματισμού για ζητήματα που απασχολούν τον χώρο που ζούμε αλλά και μια αποτύπωση των όμορφων εικόνων της περιοχής που πολλοί δεν γνωρίζουν.
Ο γενικός σκοπός της παιδείας δεν μπορεί να είναι παρά μόνο η πνευματική, ηθική αλλά και υλική ανύψωση των εκπαιδευόμενων, έτσι ώστε να βρεθούν στον στίβο της ζωής ικανοί να την αντιμετωπίσουν.
Η ποιοτική εκπαίδευση πρέπει να στοχεύει στην προετοιμασία πολιτών θετικά δημιουργικών. Αυτό από μόνο του μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το σχολείο πρέπει όχι μόνο να βασίζεται στην επιστήμη, αλλά θα πρέπει ουσιαστικά να στραφεί και στην καλλιέργεια των τεχνών και στην καλλιέργεια του σώματος, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η σωματική υγεία και η σωματική αγωγή είναι προαπαιτούμενο για ακέραιες ψυχές.
Η παιδεία μας πρέπει να είναι ανοιχτή στους άλλους πολιτισμούς, αφομοιώνοντας τα θετικά στοιχεία τους, χωρίς όμως μιμητισμούς και μηχανιστικές μεταφορές.
Η πολιτεία δεν χρειάζεται παθητικούς πολίτες, αλλά πολίτες με ψυχική ελευθερία, υποκειμενικότητα μεν, αλλά συνειδητή πειθαρχία στο σύνολο και στις συλλογικές αποφάσεις. Δεν χρειαζόμαστε μόνο άτομα δημιουργικά και ελεύθερα, αλλά και ικανά να συνεργάζονται, χωρίς ατομικισμούς, χτυπώντας την επιτηδειότητα και καλλιεργώντας την κοινωνική αλληλεγγύη, με στόχο να δημιουργήσουμε κοινωνική συνείδηση, η μόνη τελικά που μπορεί να βγάλει τη χώρα μας από τη σημερινή κρίση που καθημερινά βιώνει.
Οι προϋποθέσεις που απαιτούνται είναι αφενός η ύπαρξη δασκάλων συγκροτημένων, με «ελεύθερο πνεύμα», που ενστερνίζονται τα προηγούμενα, αλλά αφετέρου και οι κατάλληλες υποδομές, τα μέσα και οι πόροι που πρέπει να τίθενται στη διάθεση του σχολείου.
Προπαντός όμως αυτό που απαιτείται είναι η αποδοχή από μέρους ολοκλήρου του λαού και της πολιτείας της αναγκαιότητας για μια ριζική, πραγματικά μεταρρυθμιστική προσπάθεια αλλαγής του σχολείου σε τέτοια κατεύθυνση που να αναγνωρίζει και να συμπεριλαμβάνει στους στόχους και στις προτεραιότητές του την αποκέντρωση του εκπαιδευτικού συστήματος, τη μερική αυτονομία του σχολείου και το άνοιγμά του στις τοπικές κοινωνίες, τη διασύνδεση της πνευματικής με τη χειρωνακτική εργασία, ανάλογα με τις κλίσεις και τις ικανότητες των παιδιών.
Χαιρετίζω την προσπάθεια αυτή των μαθητών του Λυκείου μας, που υλοποιήθηκε με τη συνεχή συμπαράσταση του υπεύθυνου καθηγητή κ. Κοντογιάννη, αλλά και με την ειλικρινή και αμέριστη βοήθεια όλων των εκπαιδευτικών του σχολείου μας.
H κυρία Αικατερίνη Καμπούρη είναι διευθύντρια Γυμνασίου-Λυκειακών Τάξεων Μακρυχωρίου.
