Των Φένιας Λουκά, Ιωάννας Μίχου
Η Λιβαδειά είναι η πατρίδα και του σπουδαίου μουσικού Κώστα Χατζή. Ο Κώστας Χατζής, γεννημένος το 1936, καταγόταν από οικογένεια μουσικών. Τόσο ο παππούς του όσο και ο πατέρας του ήταν δεξιοτέχνες μουσικοί. Θυμάται και αναφέρεται συχνά στη γειτονιά που έζησε τα παιδικά του χρόνια με την οικογένειά του και στις δυσκολίες που αντιμετώπισε λόγω της καταγωγής του. «Γεννήθηκα στη Λιβαδειά και είμαι εγγονός ενός από τους μεγαλύτερους κλαρινετίστες, του Κώστα Καραγιάννη. Ο πατέρας μου ήταν μουσικός. Επαιζε σαντούρι, καθώς και πολλοί άλλοι συγγενείς μου οι οποίοι ήταν μουσικοί, που υπηρέτησαν την ελληνική δημοτική μουσική» έλεγε σε συνεντεύξεις του. Εφηβος, λοιπόν, ακόμη τραγουδάει μαζί με τον πατέρα του σε πανηγύρια, γάμους και βαφτίσια και αρχίζει να γράφει τα πρώτα του τραγούδια. Σε ηλικία 21 ετών θα εγκατασταθεί στην Αθήνα και λίγα χρόνια αργότερα θα γίνει γνωστός από τις εμφανίσεις του στις μπουάτ της Πλάκας. Είναι η εποχή του Νέου Κύματος και ο Χατζής θα αναδειχθεί σε έναν μοναδικό εκπρόσωπό του με την ιδιαίτερη, αισθαντική φωνή του και τα τραγούδια του που ασκούν έντονη κοινωνική κριτική. Συνεργάζεται με τους μεγαλύτερους έλληνες μουσικούς και τραγουδιστές.
Οταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους για τα τσιγγάνικα τραγούδια, απάντησε: «Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς συνοπτικά για την ιστορία και την κουλτούρα μιας φυλής που αιώνες τώρα ζει μεταναστεύοντας από τόπο σε τόπο, υφίσταται πολλά δεινά, διατηρεί όμως την αξιοπρέπεια και την περηφάνια της… Τα τραγούδια τους, ακόμη και τα πιο χαρούμενα, κρύβουν πόνο και παράπονο. Η ελεύθερη ψυχή τους και η αγάπη τους για τη ζωή είναι ολοφάνερες στη μουσική και στον χορό τους».
