Λίγα τετραγωνικά ελεύθερου αέρα μέσα στους κλειστούς τοίχους των Κεντρικών Φυλακών. Ενας κήπος ψυχών, δίπλα στην αγχόνη και πλάι στα κελιά των μελλοθανάτων, που οι βρετανοί αποικιοκράτες δημιούργησαν για να κηδεύουν τους απαγχονισθέντες και τις ηγετικές μορφές της ΕΟΚΑ. Σήμερα ένα από τα ιερότερα προσκυνήματα του Ελληνισμού. Ο κυβερνήτης Χάρτινγκ θέλησε με αυτόν τον τρόπο να «θάψει» τον Αγώνα και να κάμψει το ηθικό των επαναστατημένων Κυπρίων, αποτρέποντας τη μετατροπή των κηδειών σε μαζικά συλλαλητήρια και μαχητικές διαδηλώσεις. Ομως δεν ήξερε. Δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει ότι οι ψυχές που φυτεύονταν στο χώμα γίνονταν ρίζες που έσπαγαν τους τοίχους των φυλακών. Γίνονταν φλόγα που έκαιγε στις ψυχές των Κυπρίων. Και φως που τους έδειχνε τον μόνο δρόμο και τον μόνο τρόπο που ήξεραν για να ζήσουν: ελεύθεροι στην αγκαλιά της μητέρας Ελλάδας. Δεκατρείς ηρωομάρτυρες αναπαύονται στα Φυλακισμένα Μνήματα: εννιά απαγχονισθέντες, τρεις που έπεσαν στα πεδία των μαχών και ένας που υπέκυψε σε στρατιωτικό νοσοκομείο, ύστερα από τραυματισμό σε μάχη. Μοναδικό τους έγκλημα ότι υπάκουσαν στο προαιώνιο παράγγελμα της φυλής τους και ανέβηκαν «τα σκαλοπάτια, που πάν’ στη Λευτεριά»: Μιχαλάκης Καραολής, Ανδρέας Δημητρίου, Ιάκωβος Πατάτσος, Ανδρέας Ζάκος, Χαρίλαος Μιχαήλ, Μιχαήλ Κουτσόφτας, Στέλιος Μαυρομμάτης, Ανδρέας Παναγίδης, Ευαγόρας Παλληκαρίδης, Μάρκος Δράκος, Γρηγόρης Αυξεντίου, Στυλιανός Λένας και Κυριάκος Μάτσης. Αιωνία και αγέραστη ας είναι η μνήμη τους.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
