Είναι ειρωνικό ότι η πλειονότητα των νέων οι οποίοι έχουν πρόσβαση στη δωρεάν εκπαίδευση (μία κατάκτηση λίγων αιώνων και πάλι όχι για όλους) την υποτιμούν. Η λανθασμένη χρήση των ψηφιακών μέσων είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που επηρεάζουν τη στάση των μαθητών. Υποστηρίζεται συχνά ότι ζούμε στην «εποχή της Γνώσης και της Πληροφορίας», όμως οι γνώσεις και οι δεξιότητες των νέων ολοένα και περιορίζονται. Αυτό οφείλεται στη μη παραγωγική χρήση των νέων μέσων (για τους νέους κυρίως το Διαδίκτυο) και στην εκμετάλλευση αυτών από επιχειρηματίες. Βέβαια ο κόσμος ποτέ δεν βλέπει τις συνέπειες των φαινομένων αυτών με όση σοβαρότητα τους αναλογεί. Η εξέλιξη της διαδικτυακής ενημέρωσης και αλληλεπίδρασης τελικά στερεί από τον σύγχρονο καταναλωτή την προσπάθεια που έπρεπε να καταβάλει για να αποκτήσει κάποια πληροφορία με τις πιο παραδοσιακές μεθόδους.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη συγκέντρωσης στους νέους, καθώς είναι συνηθισμένοι στην απόκτηση μεγάλης ποσότητας πληροφοριών πολύ γρήγορα και στην υποτίμηση της μάθησης, διότι είναι πλέον διαδεδομένη η νοοτροπία της αναζήτησης στο Διαδίκτυο για οτιδήποτε δεν γνωρίζει ο άνθρωπος. Τα παραπάνω, βέβαια, μαζί με τον εθισμό στα μέσα αυτά οδηγούν και σε μια σταδιακή πτώση του νοητικού επιπέδου των νέων. Οπως άλλωστε είχε θέσει και ο καναδός συγγραφέας και φιλόσοφος Μάρσαλ ΜακΛούαν, η «υπερτελειοποίηση» των ΜΜΕ αποτελεί μια υπόσχεση ελευθερίας αλλά και μια απειλή «υποδούλωσης» σε αυτά.
Ενα άλλο «πρόβλημα» που υπάρχει στον μαθητικό τομέα είναι οι μεγάλες προσδοκίες για το μέλλον με ταυτόχρονη απουσία κινήτρου για την επιδίωξή τους. Είναι πολύ εύκολο κάποιος να κάνει μεγάλα σχέδια για τις σπουδές και τη μελλοντική ζωή του. Οι νέοι της γενιάς μου δεν καταλαβαίνουν ότι για να πετύχουν οποιονδήποτε στόχο, πρέπει οι ίδιοι να κάνουν την υπέρβαση.
Για να αρχίσει να βελτιώνεται η κατάσταση, είναι απαραίτητη η σωστή και πειθαρχημένη χρήση μέσων όπως του Διαδικτύου, τηλεόρασης κ.ά. Αρκεί και πάλι να υπάρχει θέληση από τους νέους, ώστε να αξιοποιούν στο μέγιστο τις γνώσεις και τις δεξιότητες που διδάσκονται.
Με άλλα λόγια η αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού συστήματος περνά από τον περιορισμό της υπερβολής στον τρόπο που αλληλεπιδρούμε. Και κάτι τέτοιο μόνο αδύνατο δεν είναι…
