Το «έτος Κωνσταντίνου Θεοτόκη» διανύουμε φέτος, καθώς όλο το 2023 είναι αφιερωμένο με σειρά εκδηλώσεων, εκθέσεων και δραστηριοτήτων που αφορούν τη ζωή του μεγάλου ποιητή της Κέρκυρας. Την απόφαση αυτή έλαβαν όλοι οι αρμόδιοι φορείς της Πολιτείας, μετά από σχετικό αίτημα της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών. Ετσι, η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών – Μουσείο Σολωμού, μεταξύ των άλλων διοργανώνει και περιοδική έκθεση με τίτλο «Αφθαρτος Λόγος – Κωνσταντίνος Κ. Θεοτόκης και η διαχρονική παγκοσμιότητα ενός χώρου», με σπάνια τεκμήρια εποχής, έντυπα, εκδόσεις και δημοσιεύσεις, κυρίως από τις συλλογές της Εταιρείας, έργα σύγχρονων εικαστικών, που συνομιλούν με κείμενα του Θεοτόκη, οπτικοακουστικό υλικό με αναφορές στη ζωή και στο έργο του (μεταφραστικό, πεζογραφικό, ποιητικό, ερευνητικό), ψηφιακές εφαρμογές με ανθολόγηση από κινηματογραφικές και τηλεοπτικές μεταφορές, παρουσίαση συναφών ιστορικών και κοινωνικών θεμάτων, καθώς και με Επιστημονικό Συνέδριο τον Νοέμβριο 2023.
Η ζωή και η δράση του
Ο Στέφανος-Κωνσταντίνος Θεοτόκης γεννιέται στις 13 Μαρτίου 1872 από αριστοκρατική οικογένεια στην πόλη της Κέρκυρας. Σε πολύ νεαρή ηλικία είναι ήδη γνώστης τριών ξένων γλωσσών (αγγλική, γερμανική και ιταλική) ενώ είχε σπουδάσει και αρχαία ελληνικά, λατινικά, αρχαία περσικά και εβραϊκά. Σε ηλικία 17 ετών, το 1889, αναχωρεί για το Παρίσι όπου εγγράφεται στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σορβόννης. Ολοκληρώνεται ο κύκλος των σπουδών του στην Ευρώπη τη διετία 1907-1909 στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, όπου ασπάζεται τις σοσιαλιστικές ιδέες. Η πολιτική του δράση είναι έντονη. Με τον στενό φίλο του Λορέντζο Μαβίλη παίρνει μέρος στην κρητική επανάσταση το 1896 και της Θεσσαλίας το 1897. Είναι φλογερός πατριώτης με λόγια και έργα και συνάμα εθνολόγος και διεθνιστής.
Η προσφορά του κερκυραίου λογοτέχνη ξεπερνά τα όρια της Κέρκυρας. Τα ηθογραφικά του μυθιστορήματα δεν μένουν στην εξωτερική μορφή αλλά με το περιεχόμενό τους αγγίζουν ουσιαστικά κοινωνικά θέματα. Δίνει καινούρια αίγλη στην ηθογραφία διευρύνοντας τα όριά της χρωματίζοντας τη γλώσσα του με το κερκυραϊκό ιδίωμα, όπου οφείλει και ένα μέρος από την εκφραστικότητά του έτσι ώστε η ηθογραφία του να διαφέρει κατά πολύ από τους προηγούμενους. Επίσης, φέρει επάξια τον τίτλο του εισηγητή του κοινωνικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα. Μελετά και στοχάζεται σε βάθος τα κοινωνικά θέματα. Η διεισδυτική οπτική του εκτείνεται τόσο στο κοινωνικό περιβάλλον όσο και στον ψυχισμό των ηρώων του.
Το 1922 διαγνώστηκε με καρκίνο του στομάχου, αποσύρθηκε στην Κέρκυρα, όπου άφησε την τελευταία του πνοή το καλοκαίρι του 1923 στο αρχοντικό του μεγάλου ζωγράφου Αγγελου Γιαλλινά.
